Ewangelia św. Mateusza 10:1
10:1 A zwoławszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchy nieczystymi, aby je wyganiali, i uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.
Komentarz
- Dwunastu uczniów
- Dopóki nie otrzymali od niego dokładnych poleceń, nie byli uznawani za uczniów i nie mieli pełnego upoważnienia do swego specjalnego dzieła.[1]
- Dał im moc
- Upoważnienie.[2]
- Moc uzdrawiania chorych była mocą Jezusa. Uczniowie nie używali własnych zdolności, lecz jego, które on im przekazał i upoważnił do używania.[3]
- Nie byli wyznaczeni przez Ojca, jeszcze nie otrzymali Ducha Świętego. Lecz poprzez moc tego Ducha, którego Jezus posiadał bez miary, On przekazał im swe szczególne zdolności.[4]
- Duchami nieczystymi
- Z greckiego daimonion – demony, duchy nieczyste, duchy domowe, upadli aniołowie.[5]
- Aby je wyganiali
- Moc, jakiej używał św. Ap. Paweł w Filippi. – Dzieje Ap. 16:16-18 [6]
- I aby uzdrawiali
- Tę samą moc, którą miał Jezus, ponieważ to on przekazał im tę samą wieść o Królestwie, którą mieli rozgłaszać.[7]
- Kosztem sił życiowych Jezusa.[8]
- Były to jedynie przebłyski błogosławieństw, jakie w pełnej mocy zaprowadzi początek Królestwa Mesjańskiego.[9]
- Prawda teraz nie potrzebuje takiego potwierdzenia, jak moc czynienia cudów, dana na początku.[10]
- Wszelką chorobę
- Obrazuje to nasz obecny przywilej otwierania głuchych uszu i niewidzących oczu na znajomość Pańskiego wielkiego planu.[11]