Ewangelia św. Mateusza 12:2

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 12:18, 4 lis 2015 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Mat.|12:2|BG}} {{Komentarz}} *'''Faryzeusze''' *# Faryzeizm pod wieloma względami przekształcił się w formalizm.<ref>{{R|2268|6}}</ref> *# Istni...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

12:2 A ujrzawszy to Faryzeuszowie, rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w sabat.

Komentarz

  • Faryzeusze
    1. Faryzeizm pod wieloma względami przekształcił się w formalizm.[1]
    2. Istnieje zasadnicze podobieństwo pomiędzy uczonymi w piśmie i Faryzeuszami z czasów naszego Pana i tak zwanymi ortodoksyjnymi Chrześcijanami naszych czasów. Zwłaszcza w niektórych denominacjach daje się zauważyć tego samego ducha pogardy dla wszystkich poza ich grupą religijną.[2]
  • Rzekli
    1. Ci, którzy w dniu dzisiejszym atakują prawdę tylko z powodu jej piękna i harmonii, powinni być wyraźniej dostrzegani przez tych, których oczy wyrozumienia są otwarte.[3]
  • Uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić
    1. Ci, którzy mają niewielkie poznanie prawdy, są niekiedy niezwykle pedantycznymi formalistami.[4]
  • W sabat
    1. Wielki Nauczyciel sam będąc Żydem, był, w podobnym stopniu jak i inni Żydzi, objęty każdym nakazem Przymierza Zakonu. Możemy jednak być pewni, że nie naruszył on żadnego jego przepisu.[5]
    2. Chrześcijanie winni raczej przestrzegać ducha prawa niż jego litery. Jest to prawdziwą zasadą w odniesieniu zarówno do wszystkich Dziesięciu Przykazań, jak i do czwartego.[6]
    3. Duchowy Izrael zachowuje sabat każdego dnia, odpoczywając w Chrystusie, odpoczywając od naszych własnych trudów, od wszelkich usiłowań usprawiedliwiania samych siebie poprzez prawo.[7]
    4. Obrazowy. Prawdziwy chrześcijanin doceni pozaobraz. Siódmy dzień przedstawia odpoczynek wyższego rzędu, odpoczynek wiary raczej, niż odpoczynek fizyczny.[8]
    5. Tak jak liczba siedem jest symbolem doskonałości lub zupełności, tak też i siódmy dzień przedstawia zupełny lub doskonały odpoczynek, który mamy w Chrystusie.[9]
    6. Najlepiej odpoczywamy podczas ciężkiej pracy.[10]
    7. Niech nasze domy będą najcichszymi miejscami ze wszystkich w wyznaczonym dniu odpocznienia, niech nie będzie w nich słyszany odgłos pracy lub ziemskiej rozrywki, lecz niech obfituje nasza radość nadziei, miłości i wiary.[11]
    8. Pierwotny Kościół spotykał się pierwszego dnia tygodnia, ponieważ to właśnie w tym dniu Chrystus zmartwychwstał i w tym dniu się ukazywał. Nic dziwnego, że dzień ten stał się dla nich dniem Pańskim.[12]
    9. Nie zdziwiłbym się, gdyby zwyczaj świętowania dnia siódmego był nadal zachowany między ludźmi w Wieku Tysiąclecia.[13]

Przypisy

  1. R-2268:6
  2. R-3315:3
  3. R-3316:2
  4. R-2268:2
  5. R-4600:2, R-2268:6
  6. R-4599:6
  7. R-3753:4, R-2269:5
  8. R-4600:1, R-2269:4
  9. R-2269:4
  10. Q-608.1
  11. R-3753:6
  12. R-4600:2
  13. Q-608.1