Ewangelia św. Mateusza 17:1

17:1 A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakóba i Jana, brata jego, i wprowadził je na górę wysoką osobno.

Komentarz

• A po sześciu dniach
  1. Po wystarczająco długim czasie, aby byli w stanie przedyskutować i przemyśleć znaczenie słów naszego Pana dotyczących jego zbliżającej się śmierci.
  2. Podczas sześciu dni następujących po ogłoszeniu zbliżającego się cierpienia, hańby i śmierci, możemy być pewni, że apostołów ogarnął smutek i dezorientacja.
• Bierze ze sobą Jezus
  1. Chce, aby stopniowo zdali sobie oni sprawę, że jego śmierć nie będzie oznaczać unicestwienia obietnic o Królestwie i jego chwale.
  2. Miał zamiar upewnić apostołów co do pewności zaistnienia Królestwa, które wydawało się być zagrożone wobec upadku, wraz z ukrzyżowaniem naszego Pana, nadziei go dotyczących.
  3. Cel tej wizji był prawdopodobnie podwójny: pocieszenie i wzmocnienie od Pana oraz oświecenie jego wybranych świadków.
  4. Piotra i Jakuba i Jana
  5. Najbardziej zaawansowanych w wierze i gorliwości.
  6. Trzech ulubionych.
• Na wysoką górę
  1. Prawdopodobnie, Górę Tabor.
  2. Uważa się, że chodzi tu o Górę Hermon.
• Na osobność
  1. Św. Łukasz pisze, że poszedł on tam, aby się modlić; możemy więc zasadnie przypuszczać, że trzech apostołów przyłączyło się do jego modlitwy.
  2. Zatem wszyscy, którzy w modlitwie szukają Boga, mogą do pewnego stopnia wzrokiem wiary oglądać tę samą błogosławioną wizję Królestwa.