Ewangelia św. Mateusza 19:22

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 18:11, 29 lis 2015 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Mat.|19:22|BG}} {{Komentarz}} *'''Odszedł zasmucony''' *# Najwidoczniej przekonany, że już nie dopełnił wymogów prawa.<ref>{{R|823|2}}</ref> *# Był zadowolony...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

19:22 A gdy młodzieniec te słowa usłyszał, odszedł smutny; albowiem wiele miał majętności.

Komentarz

  • Odszedł zasmucony
    1. Najwidoczniej przekonany, że już nie dopełnił wymogów prawa.[1]
    2. Był zadowolony będąc bogatym, podczas gdy niektórzy z jego bliźnich, o których myślał, że miłuje ich jak siebie samego, byli ubodzy.[2]
    3. Ujrzał siebie w nowym świetle. Był to dla niego nowy sprawdzian.[3]
    4. Bez wątpienia, Jezus również zasmucił się w swym sercu, gdy zauważył chorobę samolubstwa i egoizmu atakującą obiecującą, półrozkwitłą różę charakteru.[4]
    5. Przez wieki nazywane to było „wielką odmową”.[5]
    6. Utrata Królestwa była dla niego wystarczającą karą, bez konieczności cierpienia wiecznych tortur w przyszłości. Podobni jemu, bez wątpienia, będą w Tysiącleciu czynili szybkie postępy do doskonałości.[6]

Przypisy

  1. R-823:2
  2. R-4658:4
  3. R-4658:4
  4. R-1774:6
  5. R-2727:3
  6. R-4658:4