Ewangelia św. Mateusza 22:37
22:37 A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
Komentarz
- Będziesz miłował
- To jest prawo Boże i ono nigdy nie wygaśnie.[1]
- Nikt nie będzie mógł być przyjęty przez Ojca, o ile nie spełni standardów tego prawa.[2]
- Duchem prawa Bożego jest miłość.[3]
- Każdy, kto kiedykolwiek osiągnie wieczne życie na jakimkolwiek poziomie, będzie musiał osiągnąć stan doskonałej miłości.[4]
- Miłość do Pana będzie nakazywać posłuszeństwo wobec jego sprawiedliwych przykazań, miłość do bliźniego będzie popychać do czynienia dobrze wszystkim ludziom, w miarę możliwości.[5]
- Niedotrzymanie tego przykazania jest bezpośrednią przyczyną wielkiego ucisku.[6]
- Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc Zakonu jest miłość. – Rzym. 13:10 [7]
- Pana
- Jehowę.[8]
- Stwierdzenie to nie stoi w sprzeczności z myślą, że powinniśmy miłować także Pana Jezusa, ponieważ apostoł mówi: Każdy, kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził, a każdy, kto miłuje tego, który go zrodził, miłuje też tego, który się z niego narodził. – 1 Jana 5:1 [9]
- Z całego serca swego
- Miłość taka nie czeka na rozkazy, lecz doprasza się możliwości służby.[10]
- Posłuszeństwo wobec Zakonu pozwoliło Chrystusowi go wypełnić i stać się dziedzicem Przymierza Abrahamowego w tym samym czasie, gdy odkupił Adama i jego rodzaj.[11]
- Miłość do Boga prowadzić nas będzie do wszystkich tych rzeczy, które są wpisane w jego Słowo.[12]
- Miłować Boga oznacza poddanie Mu wszelkich innych zainteresowań i rzeczy dla Jego przyjemności.[13]
- Suma naszego serca, centrum naszych uczuć.[14]
- Gdy już wyznamy, że Boskie Prawo jest święte, sprawiedliwe i dobre, zdajemy sobie sprawę, że nie możemy go w zupełności wypełnić.[15]
- Oddanie całego serca Bogu nie oznacza, że powinniśmy przestać miłować nasze rodziny i naszych braci.[16]
- Jeżeli twoje serce nie jest w takim stanie, nie będziesz częścią Małego Stadka ani Wielkiego Grona. Wszyscy muszą osiągnąć taki poziom w swych sercach, albo zginą drugą śmiercią.[17]
- I z całej duszy swojej
- Istnieniem.[18]
- Nikt, poza doskonałym człowiekiem, nie byłby w stanie wypełnić tych wymogów.[19]
- Każdy podział serca, umysłu lub duszy jest przekroczeniem tego przykazania.[20]
- W ten sposób streścił Pan dziesięć przykazań, które same w sobie są zwięzłym uosobieniem całego prawa.[21]
- Ostatecznie posłuszeństwo temu prawu będzie wymagane od wszystkich, którzy będą chcieli żyć na jakimkolwiek poziomie.[22]