Ewangelia św. Mateusza 25:14

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 12:23, 29 gru 2015 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Mat.|25:14|BG}} {{Komentarz}} *'''Podobne będzie''' *# Przypowieści o minach i o talentach powinny być traktowane oddzielnie....")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

25:14 Albowiem jako człowiek precz odjeżdżający zwołał sług swoich i oddał im dobra swoje;

Komentarz

  • Podobne będzie
    1. Przypowieści o minach i o talentach powinny być traktowane oddzielnie. Każda daje inną lekcję.[1]
    2. Przypowieści o minach i o talentach przedstawiają obowiązki dzieci bożych z dwóch różnych perspektyw.[2]
    3. Talent ma sześćdziesięciokrotnie większą wartość niż mina. W przypowieści o minach, każdy dostał po jednej, natomiast w przypowieści o talentach każdy otrzymał inną ilość.[3]
    4. Przypowieść opisuje owoce pracy. Stosunek wzrostu jest taki sam dla obu wiernych sług i taka sama pochwała zostaje wystosowana wobec każdego z nich.[4]
    5. Przedstawia różne umiejętności dzieci bożych, ich odpowiedzialność wobec posiadanych umiejętności oraz to, że nie od wszystkich wymaga się osiągnięcia równych wyników, jednak wymaga się równej wiary w konieczność wykorzystania swoich umiejętności.[5]
  • Królestwo Niebios
    1. The Revised Version podaje, że słowa te nie znajdują się w starożytnych manuskryptach. Omawiany jest tu zarodek Królestwa Niebios, Kościół.[6]
  • Do człowieka
    1. Pana Jezusa.[7]
  • Który mając się udać w podróż
    1. Do samych niebios.[8]
    2. W celu uzyskania władzy do sprawowania rządów na ziemi.[9]
    3. Aby pojawić się przed Bogiem i w imieniu ludzkości przedstawić ofiarę za grzechy oraz zostać ukoronowanym, wychwalonym i uszanowanym.[10]
    4. Sugeruje znaczny okres pomiędzy odejściem a powrotem Pana.[11]
  • Przywołał swoje sługi
    1. Nie świat w całości, ale wyłącznie poświęconych, nawet nie cały dom wiary.[12]
    2. Wszystkich, którzy w Wieku Ewangelii, aż do chwili Jego drugiego przyjścia stali się Jego uczniami.[13]
    3. Wszyscy zobowiązali się mu służyć, więc miał prawo oczekiwać od nich szczerego i wytrwałego wkładu w wykonywaną prace.[14]
    4. Adresuje do tych, którzy będą żyli w chwili Jego drugiego przyjścia i zwracając się do nich tak, jakby byli przedstawicielami wszystkich Jego wiernych naśladowców na przestrzeni całego Wieku Ewangelii.[15]
    5. Liczba sług jest sugerowana, ale przedstawiona jest jedynie przykładowa ilustracja trzech z nich, symbolicznie reprezentujących wszystkich.[16]
  • Przekazał im swój majątek
    1. Poprzez poświęcenie nakłada na nas obowiązek zarządzania tym, co mamy – czasem, wpływami, talentami.[17]
    2. Określone błogosławieństwa, przywileje, możliwości.[18]
    3. Swoje sprawy i przedsięwzięcia.[19]
    4. Powierzając zarządzanie majątkiem, wpływami, talentami i możliwościami.[20]
    5. W dniu sądu Pan nie będzie brał pod uwagę naszego życia przed poświęceniem, osądzi nas i rozliczy z tego jak wykorzystaliśmy czas po poświęceniu, wpływy, talenty itp.[21]

Przypisy

  1. R-5492:2, R-2764:1
  2. R-1972:3
  3. R-4693:3, R-3869:3, HG-665
  4. R-1973:4
  5. R-2764:1, R-1973:4
  6. R-2764:2
  7. R-4693:3, R-2764:2, R-5386:1
  8. R-2764:2, R-5018:3, R-4693:3, Szablon:CR, SM-508
  9. HG-439, Q-91.4, SM-693, NS678-2-{{{3}}}
  10. R-2764:2
  11. R-2764:2, R-1972:6
  12. R-2764:3, R-4693:5, R-3870:1, R-3696:1, R-1281:5, F-662, SM-508
  13. R-4659:3, R-5386:1, SM-629, SM-508
  14. R-3696:1, R-1281:5
  15. SM-629
  16. R-2764:2
  17. R-5386:1, SM-508, PD-59
  18. R-4693:3
  19. R-2764:3
  20. F-419
  21. R-3870:2