25:27 Przetożeś miał pieniądze moje dać tym, co pieniędzmi handlują, a ja przyszedłszy, wziąłbym był, co jest mojego, z lichwą.
Komentarz
- Powinieneś był więc
- Przedmiotem tej przypowieści jest, aby zwrócić naszą uwagę na własne mankamenty i niedostatki oraz obudzić nas z letargu przypominając o naszych obowiązkach.[1]
- Pilność to szukanie i znajdywanie sposobów oraz środków na wykorzystanie poświęconych talentów ku chwale Bogu. Każda inna droga jest pogwałceniem przymierza.[2]
- Dać pieniądze moje
- Niektórzy mają błędne pojęcie, że szafarz nie powinien wydawać tego, co zostało powierzone jego opiece, chyba że okoliczności wymagają od niego takiego zachowania.[3]
- Po powrocie
- Jest oczywiste, że mistrz nie będzie się rozliczał w drodze, ale dopiero po powrocie. Powinniśmy zatem tłumaczyć greckie słowo erkomai jako „kiedy przybędę”.[4]
- Odebrałbym, co moje z zyskiem
- Odsetki od pożyczki na działalność gospodarczą są zupełnie zasadne.[5]
- Dawniej słowa odsetki i lichwa miały to samo znaczenie. Teraz odsetki są uczciwą zapłatą, a lichwa traktowana jest jako nieuczciwy i wygórowany narzut.[6]
Przypisy
- ↑ R-1282:1
- ↑ R-819:5
- ↑ R-819:5
- ↑ R-144:1
- ↑ F-568, R-3871:6
- ↑ R-3871:6