Ewangelia św. Mateusza 26:7

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 10:45, 5 sty 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Mat.|26:7|BG}} {{Komentarz}} *'''Niewiasta''' *# Maria, siostra Marty i Łazarza.<ref>{{R|3877|2}}, {{R|4702|2}}</ref> *# Niech Marta|Mart...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

26:7 Przystąpiła do niego niewiasta, mająca słoik alabastrowy maści bardzo kosztownej, i wylała ją na głowę jego, gdy siedział u stołu.

Komentarz

  • Niewiasta
    1. Maria, siostra Marty i Łazarza.[1]
    2. Niech Marty służą Panu na swój sposób, a Marie niech wylewają kosztowny olejek, mając zapewnienie, że żadna służba nie zostanie zapomniana.[2]
  • Alabastrowy słoik
    1. Naszymi naczyniami alabastrowymi są nasze serca, które powinny być przepełnione najsłodszymi perfumami dobrych intencji, dobroci i miłości wobec wszystkich, a w szczególności wobec Chrystusa, Głowy i Ciała.[3]
    2. Nasze serca są naczyniami dla Ducha Świętego, ducha miłości, wybornych perfum, drogocennych dla Pana i wszystkich ludzi.[4]
    3. Kwiaty, jakie moglibyście wysłać na czyjś pogrzeb, lepiej wysłać w celu rozjaśnienia i osłodzenia dni waszych przyjaciół, zanim opuszczą oni swe domy.[5]
  • Bardzo kosztownego olejku
    1. Którego cena była równa wartości rocznych zarobków.[6]
    2. 400 000 rozkwitłych róży jest koniecznych do przygotowania ok. 30 gramów tych perfum.[7]
    3. Miłość Marii była tak intensywna, że nie kierowała się ekonomią.[8]
    4. Nasz Pan pragnie, aby wszyscy, którzy usłyszą dobrą nowinę, dowiedzieli się także o tym, że docenia on takie gesty oddania wobec siebie; że im więcej one nas kosztują, tym większą przyjemność mu sprawiają.[9]
    5. Była ona droga, ponieważ nie można jej sporządzić za jednym razem. Wymaga ona cierpliwej wytrwałości w czynieniu dobra, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą.Efezj. 3:19 [10]
  • I
    1. Gdy Chrystus wciąż żył. Tydzień potem byłoby już za późno. Nie zachowujcie alabastrowych naczyń waszej dobroci i łagodności zamkniętych aż do czasu, gdy wasi przyjaciele umrą. Kwiaty na trumnie nie umilą swym zapachem trudów przebytej drogi.[11]
  • Wylała go
    1. Dwunastu apostołów było zbyt zimnych, wyrachowanych i kierowało się zmysłem interesu; Maria swym pełnym miłości oddaniem i ciepłem wypełniła ten brak.[12]
    2. Nie była ona rzecznikiem praw kobiet, nie zarzucała naszemu Panu, że nie wybrał jej ani Marty do grona swych apostołów.[13]
    3. Tych cech charakteru nie można osiągnąć natychmiast. Miłość Marii rozwijała się od dawna.[14]
    4. Jest to dla nas zachętą, aby namaszczać naszych braci miłymi słowami, ciepłymi uczuciami, łagodnymi wyrażeniami podczas, gdy ciągle znajdują się w dolinie utrapienia, zanim ich wędrówka dobiegnie końca.[15]
  • Na głowę jego
    1. Zapach jej uczynku miłości, łagodności i uwielbienia przetrwał przez wszystkie wieki, wypełniając cały Kościół słodkim zapachem oddania, odzwierciedlając najszlachetniejsze i najszczersze cechy niewieściego serca.[16]

Przypisy

  1. R-3877:2, R-4702:2
  2. R-2744:4
  3. R-2744:3
  4. R-2744:3
  5. R-3878:3
  6. R-3535:1, R-3877:2
  7. R-2448:2
  8. R-2743:6
  9. R-2744:5
  10. R-2744:3
  11. R-3878:3
  12. R-3877:5
  13. R-3877:3
  14. R-2745:4
  15. R-3878:1
  16. R-3877:4