Ewangelia św. Mateusza 28:19

28:19 Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego;

Komentarz

• Idźcie
  1. Teraz, gdy Ojciec przyjął dzieło dopełnione na Kalwarii i uznał mnie jako Mesjasza.
  2. Początkowo jedenastu apostołów, lecz później dotyczyło to również św. Pawła, który zajął miejsce Judasza. Nie mieli oni następców, lecz wciąż są z nami.
  3. Wszyscy prawdziwi uczniowie, w pełni poświęceni, są upoważnieni do głoszenia Ewangelii w każdy dogodny sposób, publicznie lub prywatnie, słowem, piórem, bądź drukiem.
  4. Każdy kapłan i król jest równy pod względem władzy i godności kapłaństwa, lecz pod względem talentów, inteligencji, itp., a tym samym pod względem zdatności do różnych zadań, nie są równi.
  5. Niektórzy szafarze niewystarczająco szybko zauważają talenty, jakie mogą być wykorzystane w Pańskiej służbie.
  6. Polecenie dzieli się na trzy części:
     1. czyńcie uczniami wszystkie narody,
     2. chrzcijcie je
     3. uczcie je.
  7. Każde zaniedbanie w związku z tym poleceniem i nakazem postępowania jest równoznaczne z porażką.
  8. Polecenie wyciągnięcia sieci (Mat. 13:47) na brzeg pada na samym końcu.
  9. Podobnie i dziś wysyłamy pielgrzymów, aby głosili dobrą nowinę, wierząc, iż czynimy to zgodnie z kierownictwem Ducha Świętego.
  10. Szatan zniekształca to polecenie w następujący sposób: po pierwsze, poprzez nadanie mu znaczenia nawrócenia świata; po drugie, niszcząc prawdziwe znaczenie chrztu; po trzecie, wprowadzając zamieszanie do tematu uczniostwa; po czwarte, sprawiając, że ludzie myślą, iż to jest wszystko, co jest konieczne, umniejszając znaczenie nauczania; po piąte, przez przeinaczenie słów apostolskich nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył – 1 Jana 2:20, Jan 2:27.
• Tedy
  1. Polecenie wyruszenia i głoszenia, że on jest ich Mesjaszem było oparte na fakcie, że Ojciec przyjął jego dzieło, uwieńczone na Kalwarii.
  2. Określenia tego brak w najstarszych manuskryptach.
• I czyńcie uczniami
  1. Zostało tu użyte inne greckie słowo niż w wersecie 20; określenie to oznacza czynienie uczniami.
  2. Nie chodzi tu o czynienie uczniów z całych narodów, ale o zebranie z narodów tych, którzy chcą być uczniami Chrystusa,
  3. Po pierwsze, informując tych, którzy mają uszy ku słuchaniu, że są grzesznikami wskutek upadku, lecz że Bóg zapewnił im możliwość ratunku.
  4. Polecenie dane apostołom i wszystkim członkom kościoła, aby, w miarę zdolności i możliwości, głosili Ewangelię.
  5. Na pierwszy plan wysuwa się praca ewangelisty, aby czynić uczniów. Słowo „uczeń” oznacza osobę w szkole Chrystusowej, w pierwszej klasie.
  6. Nie jest konieczne, aby nauczać w zwykły, formalny sposób. Nauczaj tak, jak czynili to apostołowie, na poboczu drogi lub wszędzie tam, gdzie znajdziesz chętnych słuchaczy. Jeżeli brak ci talentu, aby przygotować wykład, przeczytaj z siłą i wyraźnie coś dotyczącego tematu, jaki uważasz za potrzebny dla twoich słuchaczy.
• Wszystkie narody
  1. I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom i wtedy nadejdzie koniec. - Mat. 24:14
  2. Ludzi z wszystkich narodów.
  3. Już nie jesteście ograniczeni tylko do Żydów.
  4. W przypadku Piotra, konieczne były szczególne instrukcje, aby nauczał również pogan.
  5. Uczniowie, prawdopodobnie, zrozumieli tę wypowiedź w ten sposób, że chodziło mu o Żydów rozproszonych między wszystkimi narodami; dopiero po kilku latach przekonali się, że poganie również mają być dziedzicami tych samych obietnic.
  6. Zgromadźcie ze wszystkich narodów tych, którzy pragną być uczniami Chrystusa.
  7. Będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. – Dzieje Ap. 1:8
  8. Jest wolą Bożą, aby ewangelia była głoszona wszędzie.
  9. Najpierw mniej zdegradowanym, później bardziej zdegradowanym.
  10. Ewangelia Królestwa” jest jasno wyłożona w Piśmie Św., publikowanym obecnie we wszystkich językach (nie dialektach) na ziemi.
  11. Polecenie to, aby czynić uczniami narody, zaczęło być realizowane dopiero 3,5 roku później.
  12. Nie jest to nakaz nawrócenia świata.
  13. Tylko, czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? – Łuk. 18:8
• Chrzcząc
  1. Prawidłowe tłumaczenie powinno brzmieć „zanurzając”, co oddaje pierwotny sposób przeprowadzania chrztu, jak zostało to stwierdzone przez wiele autorytetów.
  2. Zewnętrzny symbol, poprzez który wierzący wyznają go.
  3. Chrzest z wody jest tylko symbolem prawdziwego; mają być gruntownie zanurzeni w imię Chrystusa.
  4. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? – Rzym. 6:3
  5. Wszyscy uprawnieni do nauczania są również uprawnieni do chrzczenia. Mowa tu o każdym naśladowcy Chrystusa, nie wyłączając kobiet; jedynie przez skromność winny one unikać takiej publicznej służby, poza wyjątkowymi, koniecznymi przypadkami.
  6. Wszyscy ochrzczeni mają polecenie udostępnić ten symbol innym; jeżeli zaś nie można by znaleźć żadnego poświęconego, wówczas nawet niepoświęcony wierzący lub wręcz osoba światowa albo niewierząca może go dokonać.
  7. Chrzest i wieczerza Pańska są jedynymi nakazami o symbolicznym charakterze, jakie zostały na nas włożone; mają one zupełnie nowy charakter w stosunku do tych, z Wieku Żydowskiego.
  8. Nie chodzi tu o chrzest duchem w dniu Pięćdziesiątnicy, ponieważ taki chrzest wobec kogokolwiek nie leżał w mocy [[Apostoł|Apostołów.
• Je
  1. Kogokolwiek możecie uczynić uczniem, tego ochrzcijcie.
  2. Tych, którzy się poświęcają.
• W imię
  1. Poprzez moc.
  2. Do społeczności z lub zgodnie z.
  3. Nie do imienia Ojca, Syna i Ducha Świętego; wprost przeciwnie, jesteśmy chrzczeni do Chrystusa, jako członkowie jego ciała. (Rzym. 6:3-5)
  4. Polecamy używanie następujących słów: Bracie..., w imieniu Ojca, i Syna, i Ducha Świętego, przez to upoważnienie chrzczę cię w Chrystusa.
• Bóg|Ojca]]
  1. Należy stać się martwym dla wszelkich zasad, które nie są reprezentowane Jego imieniem, i zupełnie zanurzyć się w Jego imieniu prawości, sprawiedliwości i prawdy.
  2. Nie oznacza to, że chodzi tutaj o trzy chrzty w jednym. Użycie trzech imion jest podobne do sytuacji, gdy ktoś wymienia nazwę firmy, np. Smith, Jones i Brown; użycie wszystkich trzech imion wskazuje, że dana osoba ma upoważnienie od całej firmy.
• Te trzy imiona
  1. Ojciec, Syn i Duch Święty – są związane z naszą wiarą w Stworzyciela, Odkupiciela i Ożywiciela; sugeruje to trzy stopnie w przyprowadzaniu człowieka do Boskiego obrazu.
• I Syna
  1. Ignorując wszelkie sekciarskie nazwy, protestanckie lub katolickie.
  2. Poznać jego imię, stać się jego członkami, jego Ciałem, jego Kościołem.
• I Ducha Świętego
  1. Ducha Świętego.
  2. Ich własny duch i wola mają być martwe, Boska święta wola i zamiar ma być ich wolą i celem.
  3. Przyjęci przez ducha świętości, ducha Bożego, ducha prawdy.
  4. Właściwe jest używanie wyrażenia „Duch Święty” w czasie wykonywania symbolicznego zanurzenia, ponieważ tak polecił Pan i ponieważ jest to święty wpływ reprezentujący Ojca i Syna w kierowaniu Kościołem we wszelką prawdę.