List św. Pawła do Rzymian 1:28

1:28 A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi;

Komentarz

• A ponieważ
  1. Upadek ludzkości ze stanu doskonałości był wprost proporcjonalny do stopnia ich odłączenia od Boga.
• Nie uważali
  1. Upadły rodzaj ludzki.
  2. Większość poszła za Szatanem, przeciwnikiem Bożym.
• Za wskazane
  1. Ludzie powinni winić siebie samych za swój upadek.
  2. Odeszli od Niego świadomie.
  3. Przez zapomnienie Boga człowiek naraził się na wpływ przebiegłego i potężnego, niewidzialnego wroga. Wobec tego został zobowiązany do zwalczania wysiłków Szatana tak samo jak swych własnych, osobistych słabości.
  4. Degradacja narodów pogańskich nie była wynikiem stworzenia ich w zdeprawowanym stanie, lecz była wynikiem dokonanego przez nich wyboru polegającego na odrzuceniu znajomości Boga z ich serc.
  5. Z powodu złego pojmowania Boga w swych umysłach.
  6. Człowiek został odcięty od Bożej łaski z powodu umyślnego grzechu, lecz stało się to dopiero w wyniku tego, że nie chciał zachować Boga w swych myślach, wobec czego Bóg wydał go na pastwę niecnego umysłu.
  7. Apostoł wyjaśnia przyczynę mniejszego zdegradowania jednych w porównaniu z większą deprawacją innych mówiąc, że chociaż zgrzeszyli wszyscy i wszyscy upadli, to jednak niektórzy poszli za swymi żądzami bardziej dobrowolnie i pogrążyli się bardziej niż inni.
  8. Okazujemy nieposłuszeństwo i zdajemy sobie z tego sprawę, wyciągamy dłoń i w dziwnym rozpaleniu naszych małych, bezbożnych umysłów płoniemy, wywyższając się popadamy w ruinę, ponieważ opuściliśmy naszego Boga.
• Uznać Boga
  1. Prawo Boże było pierwotnie wypisane na sercu pierwszego doskonałego człowieka. Prawo, bez względu na to czy było ignorowane, czy wykonywane, zawsze było na świecie, zaś grzech przeciwko niemu był przypisany człowiekowi.
  2. Zaniedbywanie Boskich regulacji.
  3. Nie wstydźmy się regulować swego życia (jak za pomocą „Ślubu Panu”) w celu uniknięcia pokus tak dalece, jak tylko to możliwe.
• Przeto wydał ich Bóg
  1. Bóg nikogo nie kusi. On zostawia kusicielowi albo wybranej złej drodze tych, którzy wybierają błędną drogę.
  2. Stali się oni dziećmi Szatana w tym sensie, że stali się mu posłuszni.
  3. Bóg pozwala im obrać taką drogę, jaką wybrali, mając swobodę decyzji.
  4. Pozostawił ich swej własnej drodze, zezwalając im przyspieszyć i wzmóc ich upadek.
  5. Bóg ustanowił pewne prawa, w zgodzie z którymi postępuje; ci, którzy z jakiejkolwiek przyczyny wchodzą z nimi w konflikt, zbierają karę lub gniew za swe własne postępowanie.
  6. W ten sposób Pismo Święte wyjaśnia obecny stan świata. Bóg puścił świat w ciągu tych sześciu tysięcy lat.
  7. Bóg interweniował jedynie wówczas, gdy w stanie rzeczy przed potopem zezwolenie na dalsze czynienie nieprawości byłoby poważnym błędem.
  8. Inne narody nie były chłostane za uprawianie bałwochwalstwa tak jak Izrael, lecz wolno było im w praktyce wybrać taką drogę, jak chciały.
  9. Tak jak Pan Bóg pozostawił świat ludzkości jako ogół, tak w czasie Żniwa tego wieku Pan pozostawi na pokuszenie wszystkich w nominalnym kościele.
  10. Na pastwę niecnych zmysłów – bezwartościowych myśli.
  11. Obecny stan degradacji jest upadkiem z wysokości; brakiem uznania Boga, wymazaniem prawa z serc i umysłów.
  12. Przez co ulegali coraz większej i większej degradacji.
  13. Degradacja, a nie postęp, miała miejsce od czasów Adama aż do Noego. Od stanu „bardzo dobrego” rodzaj ludzki stał się tak zdeprawowany, że stał się niegodny żyć nawet kilka lat pod przekleństwem.
• Aby czynili to
  1. Aby wypróbowywali swe własne pomysły w zakresie samorządności niezależnej od Boga.
  2. Aby dążyli do realizacji żądz ich zdeprawowanych umysłów i aby przez to nauczyli się smutnej lekcji o gorzkich owocach grzechu.
  3. Oddając się rzeczom, które nie były korzystne, bezczeszcząc się, itp.
  4. Te różnorodne skłonności – beztroska życia, przeliczanie się ze swymi możliwościami lub stan pijaństwa w ziemskich sprawach, brak samoograniczeń w sprawach małżeńskich – mają tendencję do towarzyszenia błędnemu duchowi w Kościele; duchowi sporów, kłótni i upartości.
• Co nie przystoi
  1. Co jest niewłaściwe.
  2. Gdy ludzie opuszczą Boga i Jego Słowo, stają się gotowi na wszystko.