List św. Pawła do Rzymian 3:10

3:10 Jako napisano: Nie masz sprawiedliwego ani jednego;

Komentarz

• Nie ma ani jednego
  1. Nikt nie dorównuje wspaniałemu obrazowi Boga, po raz pierwszy pokazanemu w ojcu Adamie.
  2. Nikogo z potomstwa Adama – cały świat jest niesprawiedliwy.
  3. Nikt nie jest zdrowy na ciele lub umyśle, wszyscy wypadli z drogi.
  4. Nikt w porównaniu ze standardem doskonałości wymaganym przez Zakon, w związku z czym nie są przez niego akceptowani.
  5. Przecież brata żadnym sposobem nic wykupi człowiek ani też nie da Bogu za niego okupu – Psalm 49:8.
  6. Na Bożej skali charakter doskonałego człowieka ma 100 punktów. Nikt nie osiągnął tej liczby.
  7. Wszyscy zdrowi ludzie uznają siebie za niedoskonałych, a tym samym za niegodnych uznania przez wielkiego Stworzyciela. Nie mogą oni pochwalić się przed nim tym, że są godni jego łaski i wiecznego życia.
• Sprawiedliwego
  1. Nikt nie jest zdrowy na ciele lub umyśle.
  2. Doskonałego w rozumieniu Bożej doskonałości.
  3. Absolutna sprawiedliwość.
  4. Sprawiedliwość woli, świętość i czystość serca są możliwe.
  5. Orędownik przypisuje dostateczną część swej zasługi, aby uczynić ich doskonałymi w oczach sprawiedliwości.
  6. Jesteśmy sprawiedliwi jedynie w naszych intencjach i wysiłkach.
  7. Istnieje relatywna sprawiedliwość, którą Bóg może zaakceptować. Ci, którzy kroczą ścieżkami sprawiedliwości, ufając w drogocenną krew, uznawani są za sprawiedliwych.
  8. Wszyscy potrzebują Boskiego miłosierdzia, pokorni i skruszeni są bardziej przyjemni Bogu niż chełpliwi, dumni i zarozumiali.
  9. Umysłowa, moralna i fizyczna niedoskonałość jest widoczna wszędzie.
  10. Dlatego wszyscy są potępieni.
  11. Ponieważ źródło, Adam, zostało zanieczyszczone przez grzech i śmierć, nikt z jego potomstwa nie może być wolnym od zanieczyszczenia.
  12. Stąd biorą się nasze smutki, ból i kłopoty.
  13. Wszyscy mamy udział w pierwotnym grzechu i jego konsekwencjach.
  14. Wszystkim wiele brakuje, zgodnie z Bożymi standardami, lecz niektórzy nie stracili uwielbienia i szacunku dla sprawiedliwości, które przyciągają ich bliżej Boga.
  15. Różnorodne przypadki morderstw, pożądania, itp., są uznawane w mniejszym lub większym stopniu za wynik niezrównoważonej psychiki i moralności, wynikających z upadku.
  16. Ktokolwiek zatem twierdzi, że jest sprawiedliwy i na tej podstawie odrzuca Odkupiciela, ten jest hipokrytą o złym stanie umysłu.
  17. Dowiedziawszy się o tym, wszyscy będą poszukiwać obiecanego Mesjasza, który poniesie ich grzechy, usprawiedliwi, skarci oraz uczyni ich doskonałymi i zdolnymi do okazania posłuszeństwa prawu.
  18. Nasze doświadczenie uczy nas, że nie jest możliwe dla upadłej ludzkości osiągnąć absolutną sprawiedliwość.
  19. W czasie Wieku Tysiąclecia, dyscyplina i upokorzenie wynikłe z obecnych złych uczynków znajdą jedną pociechę; do pewnego stopnia będą one bowiem wspólne dla wszystkich.
  20. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył – Izaj. 53:6.
  21. Nie ma ani jednego sprawiedliwego, ale jest klasa „usprawiedliwionych przez wiarę”.
  22. Chociaż niektórzy są mniej upadli niż inni, mniej zdeprawowani, to wszyscy zgrzeszyli, wszystkim brakuje chwały Bożej.
  23. Przekleństwo grzechu położyło swą ciężką dłoń na całym człowieku – ciele i umyśle.
  24. Nie mamy w sobie nic do zaoferowania Bogu, co ten mógłby przyjąć; nasz Orędownik przypisuje nam swą zasługę, aby uczynić ofiarę możliwą do przyjęcia.
  25. Wszystkim nie dostaje do chwalebnego standardu, jaki wyznaczył Bóg.
  26. Nikt nie jest faktycznie sprawiedliwy w porównaniu z ostrymi standardami prawa.
  27. Żaden dowód na świecie nie jest w stanie wykazać, że to Boże stwierdzenie jest niepoprawne.
  28. To, w jaki sposób znosimy naszych braci, którzy są niedoskonali i których niedoskonałości irytują nas, jest częścią naszego sprawdzianu w obecnym czasie.
  29. Wszyscy naruszyli prawo i wszyscy znajdują się pod jego wyrokiem, mimo iż niektórzy zgrzeszyli bardziej niż inni.
  30. Bóg nie szukał [ludzi, przyp. tłum.] doskonałych w umyśle, moralności lub cechach, lecz szczerych i uczciwych.
  31. Jezus był wyraźnie wyodrębniony od rodu Adama – Jego życie pochodziło nie od Adama, lecz od Ojca Niebieskiego. Był zatem oddzielony od grzeszników.
  32. Pismo Święte zamyka każde drzwi nadziei za wyjątkiem jednych, pokazując, że nikt potępiony nie jest w stanie osiągnąć życia wiecznego poprzez dobre uczynki.
  33. Gdyby był ktoś sprawiedliwy, mógłby złożyć okup za Adama i wszystkich potępionych w wyniku przestępstwa Adamowego, lecz taka osoba się nie znalazła.
  34. Jako że Pan ujrzał, że nie ma człowieka zdolnego do odkupienia świata, włożył dzieło pomocy na barki tego, który jest w stanie zupełnie wybawić.
  35. Ci, którzy gorliwie piętnują grzeszników, muszą zdać sobie sprawę, że oni sami mają słabości, ułomności i niedoskonałości.
  36. Teoria ewolucji zaprzecza tej tezie.