List św. Pawła do Rzymian 8:26

8:26 Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem.

Komentarz

• Duch
  1. Nasz nowy, święty umysł.
• Wspiera
  1. Nadrabia.
  2. Bóg rozwija w nas poprzez swą opatrzność stanowczą potrzebę sprawiedliwości.
• Nas w niemocy naszej
  1. W naszej cielesnej niemocy.
  2. Z greckiego, astheneia; moralna lub duchowa choroba.
• Nie wiemy bowiem
  1. Nawet tak prostej rzeczy jak to, o co się modlić.
• Sam Duch
  1. Duchem, który wstawia się za nami, jest nasz własny duch, który prosi Boga i częstokroć nie potrafi wyrazić się właściwie.
• Wstawia się
  1. Dlatego też na bardzo niewłaściwe modlitwy Bóg niekiedy odpowiada w łaskawy sposób, chociaż niezgodnie z treścią prośby.
• Za nami
  1. Brak tych słów w najstarszych manuskryptach.
• W niewysłowionych westchnieniach
  1. My sami, którzy posiadamy zaczątek Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując synostwa, odkupienia ciała naszego – Rzym. 8:23.
  2. Które nie mogą być wyrażone przez nas słowami.
  3. Jeżeli ten duch jest osobą, równą co do mocy z Ojcem i Synem, dlaczego zatem musi się on wstawiać za nami w niewysłowionych westchnieniach?