List św. Pawła do Rzymian 9:21
9:21 Izali nie ma mocy garncarz nad gliną, żeby z tejże gliny uczynił jedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości?
Komentarz
- Garncarz
- Znając Go, jakim się objawia w swym Słowie, mamy zapewnienie, że Jego dzieło jest doskonałe; zaś różnorodność naczyń w Jego stworzeniu będzie ku Jego chwale.[1]
- W pewnym znaczeniu tego słowa Jego wielkie dzieło rozpoczęło się wraz z naszym Panem i apostołami.[2]
- Wybór, które będzie i jakie, należy do Garncarza.[3]
- Władzy nad gliną
- Bóg ma prawo uczynić wedle swojego upodobania.[4]
- Adam i jego rodzaj są gliną w rękach Garncarza.[5]
- Glina jest ta sama w przypadku wszystkich naczyń.[6]
- Bóg rozpoczął w nas swe dobre dzieło, jeżeli właściwie poddamy mu samych siebie, wówczas On dokończy to dzieło aż do dnia Jezusa Chrystusa.[7]
- Chociaż Boże obietnice były przekazane Izraelowi, to jednak miał On zupełne prawo dokonać takiego wyboru do wysokiego powołania, jaki uznał za stosowny.[8]
- Bez zaangażowania Jego mocy i umiejętności glina nigdy nie byłaby niczym więcej jak tylko gliną. A zatem, jeżeli w Tysiącleciu uczyni z ludzkości naczynia bardziej i mniej szlachetne, to będzie to i tak zaszczytem i nikt nie będzie miał powodów do narzekania.[9]
- Traktowanie tego tekstu jako dowodu, że Bóg sprawił, iż jakikolwiek człowiek zgrzeszył, jest całkowicie błędna.[10]
- Z tej samej bryły
- Jedno naczynie
- Kosztowne
- Grono wybranych.[14]
- Naczynia artystyczne, przedstawione w Piśmie Świętym jako Ciało Chrystusowe, Oblubienica Barankowa.[15]
- Pełne wdzięku ornamenty, piękny kielich albo dzban na wodę.[16]
- Każde naczynie z klasy jest obecnie rozwijane, przechodzi swój własny proces kształtowania i przygotowywania na swoje miejsce w Królestwie.[17]
- Naczynia pewnego rodzaju, również bardzo szlachetne, były formowane w czasie Wieku Żydowskiego; ci, których życie było kształtowane poprzez ich wiarę w Boga i Jego obietnice – Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy prorocy.[18]
- Pospolite