List św. Pawła do Rzymian 11:17

11:17 A jeźli niektóre z gałęzi odłamane są, a ty, któryś był płonną oliwą, jesteś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości oliwnego drzewa:

Komentarz

• Jeśli zaś niektóre
  1. Z powodu niewierności wiele z gałęzi zostało odłamanych; czasem, kiedy zostały odłamane, był okres czterdziestu lat, który rozpoczął się po zakończeniu misji naszego Pana, a dobiegł końca przy zniszczeniu Jerozolimy.
  2. Niemalże wszystkie z tych gałęzi zostały odłamane z powodu niewiary, z powodu niezaakceptowania zaproszenia na wielką ucztę (z Łuk. 14:16), z powodu niedocenienia duchowych błogosławieństw.
  3. Niemalże wszystkie z tych gałęzi zostały odłamane z powodu niewiary, zaś niewiara wywołana była niewłaściwym stanem serca.
• Nie wszyscy
  1. nasz Pan, apostołowie i wielu innych nie było odłamanych.
• Z gałęzi
  1. Żydzi.
  2. Cielesny Izrael.
  3. Żyjący Izraelici.
  4. Lud izraelski.
  5. Cielesny Izrael w sposób naturalny wyrósł z korzenia Przymierza Abrahamowego.
  6. Będąc gałęziami już związanymi z korzeniem, nie musieliby być weń wszczepieni, lecz jedynie pokutować za swe grzechy.
  7. Każdy poszczególny Żyd uznawał się za powiązanego z Przymierzem Abrahamowym.
  8. Reprezentujący 144.000, lecz zostali odłamani, a ich miejsce stało się puste, zaś wy i ja zostaliśmy wszczepieni.
  9. Czas „ognia” albo ucisku przyszedł na część narodu określaną jako plewy, gdzie jako naród spłonęli.
  10. Nie może tu być odniesienia do żadnego z członków barbarzyńskich plemion mieszkających wówczas w Brytanii lub Irlandii (bez znajomości Boga albo Mojżesza, albo Zakonu, albo Abrahama, albo obietnicy, albo obrzezania).
• Zostały odłamane
  1. Cielesny Izrael okazał się niegodny, aby stać się dziedzicem obietnicy Abrahamowej.
  2. Z uwagi na brak wiary w obietnicę Abrahamową.
  3. Z uwagi na brak wiary w obiecane duchowe błogosławieństwa.
  4. Wszyscy Żydzi odmawiający uczynienia kroku naprzód i przyjęcia Chrystusa, są przedstawieni w gałęziach, które zostały odłamane.
  5. Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, lecz odłamał te niezdatne.
  6. Te gałęzie zostały już odłamane, gdy św. Paweł pisał ten list. Dlatego też każdy [[Żyd przychodzący do Chrystusa musiał być wszczepiony tak samo jak poganin. Nie miał żadnego pierwszeństwa. R5963:6

Drzewo oliwne w czasach apostoła było zupełne, potem niektórzy zostali odłamani i odrzuceni, aby dzikie gałęzie z pogan mogły być wszczepione. R2125:4 Gdy Jezus przyszedł na ziemię, przybliżył się koniec szczególnej łaski dla tego narodu. Ponieważ w czasie jego misji nie wydali oni dobrego owocu, zostali odcięci od korzenia obietnicy. R704:3 W czasie czterdziestoletniego okresu, który rozpoczął się misją naszego Pana, a zakończył się zniszczeniem Jerozolimy. Q403:5, R5023:3, 2931:5, 704:3 A ty – Poganin, obcy społeczności izraelskiej. F433 Dzikiego drzewa oliwnego – Poganie. R5837:4 Teraz Bóg poszukiwał duchowego nasienia Abrahama – duchowych Izraelitów – aby zajęło miejsce odłamanych gałęzi z cielesnego domu. R3139:5 Nasz chrzest symbolizuje nasze włączenie w ciało Chrystusa na podobieństwo gałęzi z dzikiego drzewa oliwnego, wszczepionych w szlachetny pień, by mogły stać się uczestnikami bogactw obietnic poprzez korzeń. R2931:4 Na ich miejsce – Kiedy Jezus był obecny, był to czas żniwa; tamten wiek osiągnął swą pełnię. Za pomocą swego „wiejadła” prawdy wybrał On pszenicę i zgromadził ją do Wieku Ewangelii. R704:3 Ci Żydzi, którzy okazali się zdatni, zostali obmyci „wodą przez Słowo” i przeniesieni z Mojżesza do Chrystusa oraz spłodzeni z ducha Świętego. R5023:3, Q404:1 Wszczepiony – Aby zająć miejsce cielesnego Izraela , naturalnych gałęzi, które zostały odłamane. R5837:4 Wierzący z pogan zostali wszczepieni. R704:3 Wierzący z pogan zostali wszczepieni w korzeń przymierza Abrahamowego wtedy, gdy naturalne gałęzie zostały odcięte z powodu niewiary. A292 W czasie obecnego wieku Bóg wszczepia pogan w miejsce uprzednio zarezerwowane dla Izraelitów według ciała. R2301:3 Poganin może wejść w przymierze z Bogiem poprzez wszczepienie w dobre drzewo oliwne. R5776:2 Tylko duchowe gałęzie są wszczepione. R5023:3, Q403:3 Dla pogan chrzest znaczył więcej niż dla Żydów, oznaczał on radykalną zmianę, jaka zobrazowana jest we wszczepieniu gałęzi z dzikiego drzewa oliwnego w dobre drzewo oliwne – zupełne przeobrażenie. F434 Apostoł pokazuje, że powołanie nas, pogan, do współdziedzictwa wynika z faktu, iż liczba Żydów gotowych do przyjęcia łaski Królestwa na warunkach naszego Pana była mniejsza od liczby wyznaczonej. R2622:4 Zapis Obj. 7:4 mówi o 144.000 którzy będą zwycięzcami specjalnego wyboru, najpierw otwartego dla cielesnego Izraela. R3026:1, Q172:2 Powołanie pogan do udziału w Królestwie jest jedynie kontynuacją pierwotnego powołania. R2702:4 Wszyscy byliśmy z natury poganami, wszyscy zostaliśmy wszczepieni w to samo nasienie duchowe, abyśmy utworzyli Pozaobrazowy duchowy Izrael wspomniany w Obj. 7, w liczbie 144.000, po 12.000 z każdego z dwunastu plemion. Q172:2 Uczestnikiem – Od kiedy żydowskie gałęzie zostały odłamane, Bóg gromadził nas, którzy z natury byliśmy dziećmi gniewu, obcymi, wszczepiając nas jako pogańskie gałęzie do prawdziwego drzewa, przez które ma przyjść błogosławieństwo. R5023:3, Q404:1 Chrześcijaństwo nie było odłamem judaizmu, lecz jego naturalnym wynikiem oraz pełniejszym, właściwym rozwinięciem – wypełnieniem się obietnic Bożych, na których zbudowana była nadzieja judaizmu. R3194:5 Powołanie pogan do udziału w Królestwie jest jedynie kontynuacją pierwotnego powołania, a my jesteśmy powołani, aby zająć miejsce tych, którzy zaniechali tak wielkiego zbawienia i przywileju. R2702:4 Naszym powołaniem jest zająć miejsce tych „naturalnych gałęzi” z pnia Abrahama, poprzez wszczepienie i stanie się uczestnikami pierwotnego korzenia Boskiej łaski – obietnicy Abrahamowej. R2622:4 Dziełem Wieku Ewangelii jest wszczepienie wierzących z pogan w pierwotny korzeń obietnicy, zjednoczonych z Abrahamowym korzeniem obietnicy poprzez Chrystusa, dziedziców jego bogactw i tłuszczu. R2442:5 Korzenia – Obietnicy danej Abrahamowi. Q403:5, R5963:6, , 5837:2, 5776:2, 5023:3, 3194:5, 2622:4, 2086:5 Św. Paweł mówi o Przymierzu Abrahama jako o korzeniu. Ten korzeń – przymierze – nosi dwa rodzaje gałęzi (ziemskie i niebieskie); każdy z nich przyniesie swe własne owoce – ludzkie i duchowe klasy w mocy Królestwa. A292 Korzeniem drzewa jest Boża obietnica – obietnica dana Abrahamowi, że nasienie Abrahama będzie w końcu błogosławić wszystkie rodzaje ziemi. D651 Tłuszczu – Ich długi okres niełaski i odcięcia nieomal się skończył, niedługo zostaną ponownie wszczepieni w drzewo oliwne, ponownie będą dzielić jego tłuszcz, przynosząc błogosławieństwa dla wszystkich rodzajów ziemie. R4656:4 Do okupu zostało dodane „wielkie zbawienie”, wszyscy, którzy dosięgają go wiarą, są już teraz uznawani przez Boga za tych, którzy mają w nim udział, jako ci, którzy otrzymali „tłuszcz” nowych źródeł życia. R875:5* Oliwnego – Narodu żydowskiego. R3194:5, 5023:3, Q403:4 Cielesny Izrael; „Zielonym drzewem oliwnym, zdobnym w piękne owoce nazwał ciebie Pan” (Jer. 11:16). D651 Nasz Pan oraz Jan Chrzciciel mówili o narodzie żydowskim, porównując go do drzewa, do którego korzeni została przyłożona siekiera. R704:3 A zatem, drzewo jako całość przedstawia duchowy Izrael – kilka naturalnych gałęzi (apostołowie i wszyscy Żydzi, którzy w szczerości serca przyjęli Chrystusa) oraz pozostałe gałęzie wszczepione spośród pogan. HG440:2