List św. Pawła do Rzymian 13:7
13:7 Oddawajcież tedy każdemu, cobyście powinni: komu podatek, temu podatek, komu cło, temu cło, komu bojaźń, temu bojaźń; komu cześć, temu cześć.
Komentarz
- Co mu się należy
- Cło, bojaźń, szacunek.[1]
- Ludzie i władcy; zarówno w kwestiach finansowych jak i politycznych.[2]
- Mamy rzeczywisty dług względem naszych rodziców, społeczności i rządu, a także wobec naszego Stworzyciela; za życie i wiele błogosławieństw i przywilejów.[3]
- Mamy być na tym świecie nie jako jego obywatele, ale jako obcy, cudzoziemcy posłuszni względem prawa, oddający cesarzowi to, co do niego należy, a Bogu to, co jest Boskie.[4]
- Kościół winien szanować swych członków, odpowiednio do ich możliwości i przydatności w służbie dla całego Ciała, podobnie powinien szanować on ludzkość w ogólności.[5]
- Nowe Stworzenie, wolne od cielesnych rywalizacji i kierowane hojnymi impulsami Ducha Świętego, nie ma okazji do rywalizacji, która uniemożliwiłaby im właściwe docenienie innych.[6]
- Nikt nie ma prawa oddawać drugiemu mniej, niż mu się należy ani go krzywdzić. Bycie uczniem oznacza jednak coś więcej niż zaledwie oddawanie każdemu tego, co mu się należy.[7]
- Nowe Stworzenie winno być zaliczane do tych, którzy najpilniej przestrzegają prawa w dzisiejszych czasach, a nie powinno być między nimi agitatorów, osób kłótliwych, szukających zaczepki.[8]
- Nie jesteśmy nikomu winni brania udziału w głosowaniach lub politycznych sporach.[9]
- Sugerujemy, aby naśladowcy Chrystusa starali się w każdy właściwy sposób unikać udziału w wojnie. Zaciągnięcie się do armii i wkładanie na siebie munduru jest równoznaczne z braniem na siebie obowiązków żołnierza.[10]
- Nie powinno być sprzeczne z naszym sumieniem wcielenie do armii, jeżeli niemożliwe okaże się uniknięcie tego w każdy właściwy i legalny sposób. Nie boimy się śmierci, lecz nie moglibyśmy otworzyć ognia do naszego bliźniego.[11]
- Podatek
- Cło
- Należność celna, podatek nakładany w celu wsparcia rządu.[14]
- Bojaźń
- Komu cześć
- Nowe Stworzenie widzi podstawy do znajdywania wad w obecnym niedoskonałym porządku, jednakże zdaje sobie jednocześnie sprawę z tego, że ludzka agitacja i rewolucja jest bezsilna w doprowadzeniu wszystkiego do doskonałości Królestwa.[17]
- Królowie nie zawsze są godni szacunku, jeżeli chodzi o ich właściwości osobiste, jednakże szacunek jest zawsze należny jeżeli chodzi o ich urzędy, które „przez Boga są ustanowione” (Rzym. 13:1). [18]
- Istnieje niebezpieczeństwo, że ktoś mógłby oddawać zbytni szacunek ludzkim narzędziom.[19]