List św. Pawła do Rzymian 15:4

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 20:08, 20 cze 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Rzym.|15:4|BG}} {{Komentarz}} *'''Przedtem napisano''' *# W Starym Testamencie.<ref>{{R|5607|2}}</ref> *# Wielkim błędem jest zakładać, że ...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

15:4 Bo cokolwiek przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę Pism nadzieję mieli.

Komentarz

  • Przedtem napisano
    1. W Starym Testamencie.[1]
    2. Wielkim błędem jest zakładać, że Biblia jest produktem Kościoła. Pisma Starego testamentu zostały napisane, zanim Kościół zaistniał, przed Chrystusem, Głową i prekursorem Kościoła.[2]
    3. Stary Testament obfituje w znaczące typy, z których jednym jest Izrael, obraz wskazujący na obecne dzieło Boga oraz na to, czego On zamierza dokonać względem świata przez Chrystusa i Kościół.[3]
    4. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym2 Piotra 1:21. [4]
  • Dla naszego
    1. Proroctwa z przeszłości napisane były dla specjalnego pouczenia Kościoła.[5]
    2. Nawet te elementy w proroctwie Jeremiasza, które w pewnej mierze miały zastosowanie do jego czasów, miały podwójne znaczenie – stosując się jednocześnie do mistycznego Babilonu w okresie Wieku Ewangelii.[6]
  • Pouczenia
    1. Instrukcji.[7]
    2. Nie dla pouczenia tych, którzy je wypowiadali.[8]
    3. Duch święty wywiera wpływ na obecnie spłodzonych na ścieżce ich człowieczeństwa i podtrzymuje ich przez rozwijanie przed nimi wspaniałych i drogocennych obietnic Bożego Słowa.[9]
    4. Przykład duchowej lekcji dla duchowego Izraela, jaki znajduje się w starotestamentalnych opisach minionych doświadczeń: powołanie Gedeona przypomina powołanie ochotników w Wieku Ewangelii do opowiedzenia się po stronie sprawiedliwości.[10]
  • Abyśmy
    1. Proroctwa, mimo iż zostały zanotowane dawno temu, na świadectwo Boskiej wszechwiedzy i porządku, miały na celu pouczenie żyjących we właściwym czasie ich wypełnienia.[11]
    2. Uświęconych w Jezusie Chrystusie, a nie dla nieodrodzonego świata.[12]
    3. Jeremiasz i jego skryba przygotowali kolejne oświadczenie prorockie, zniszczone przez króla Jojakima; ta większa i pełniejsza księga była przewidziana jako instrukcja dla Kościoła Wieku Ewangelii.[13]
  • Pociechę
    1. Pocieszyciel, Duch ŚwiętySzablon:Jana. [14]
    2. Dla „nowego stworzenia" które stara się czynić wolę Ojca. Pocieszenie, pokój, radość i zadowolenie znajdują się w pouczeniach Bożego Słowa, nawet pośród ucisku i prześladowania.[15]
    3. Duch święty pociesza Kościół przez Pismo Święte i przez obietnice Boże, prawdę.[16]
    4. Pismo Święte jest kanałem, za pośrednictwem którego docierają do nas wiedza o Bożej łasce i pociecha poznania.[17]
  • Z Pism
    1. Słowo Boże jako kanał Prawdy ma na celu pocieszenie nas, proporcjonalnie do stopnia, w jaki Duch Święty kieruje naszym zrozumieniem tej księgi.[18]
    2. Słowo Pańskie przekazane za pośrednictwem apostołów nie jest wytworem Kościoła, lecz Boskim objawieniem.[19]
  • Nadzieję mieli
    1. Ponieważ mamy polecenia okazywania uległości względem władzy, mamy pociechę i nadzieję płynącą ze snu Nabuchodonozora i jego Boskiej interpretacji.[20]
    2. Nadzieję Ewangelii.[21]

Przypisy

  1. R-5607:2
  2. R-1584:3
  3. Szablon:CR
  4. Szablon:OV
  5. PD-37
  6. R-3614:3
  7. R-3435:2
  8. B-23
  9. R-385:4
  10. R-5607:2
  11. B-23
  12. R-3646:3
  13. R-3614:3
  14. E-268, E-267
  15. E-268
  16. R-3435:1
  17. R-2665:1, R-3435:1, R-385:3, R-372:3
  18. R-3435:1
  19. R-1584:4
  20. A-252
  21. R-1584:4