List do Hebrajczyków 9:16
9:16 Albowiem gdzie jest testament, potrzeba, aby śmierć nastąpiła tego, który czyni testament.
Komentarz
- Jest
- Istnieje (Diaglott). [1]
- Testament
- Śmierć
- W przypadku Mojżesza, śmierć testatora została przedstawiona przez zabicie cielca i kozła. W przypadku pozaobrazowego Mojżesza, jest ona pokazana w ofierze naszego Pana i Kościoła. [6]
- Mojżesz w sposób symboliczny kupił Izrael i zostawił im w spadku zasady Zakonu. [7]
- Jako Pośrednik albo testator Jezus musi umrzeć, aby pozostawić ludzkości dziedzictwo – przebaczenie i odnowienie w Nowym Przymierzu. [8]
- Zapisując w spadku to, z czym się rozstawał w chwili śmierci. [9]
- Tak długo, jak Jezus był człowiekiem, sam potrzebował ludzkiego życia, jednakże okazując posłuszeństwo woli Ojca, złożył swe ludzkie życie w ofierze. [10]
- Nasz Pan zaprasza nas do przyłączenia się do Niego jako testatora przez złożenie naszego życia w ofierze. [11]
- Tak i oni teraz stali się nieposłusznymi, aby dla miłosierdzia wam okazanego i oni miłosierdzia dostąpili – {{Rzym. |11:31]]. [12]
- Tego, który go sporządził
- Chrystusa jako Głowy i Kościoła, Ciała. [13]
- Ktoś, kto zapisuje coś innym w spadku. [14]
- Ten, kto sporządza testament. [15]
- Było konieczne, aby nasz Pan dokładnie wykonał Plan, który Bóg nakreślił. [16]
- Przez swą śmierć Jezus przekazał nam, Kościołowi, korzyści płynące z Jego zasługi. [17]
- Przyjąwszy ludzkie życie, którego w żaden sposób nie sprzeniewierzył, dysponuje tym życiem i jego prawami, aby je przekazać Izraelowi, a za jego pośrednictwem całej ludzkości. W ten sposób jest testatorem. [18]
- Przekazuje je nie za swego życia jako dar, ale jako ten, kto sporządza testament, który przekazuje to, z czym się rozstaje w chwili śmierci. [19]
- Nasz Pan jako Wielki Pośrednik Nowego Przymierza przekaże ludzkości ludzkie prawa i przywileje, do których miał prawo przez swe doskonałe posłuszeństwo względem Boskiego Prawa. [20]
- Zapisując światu wieczne życie. [21]
- Nasienie Abrahama, jako sporządzające testament, zapisuje Izraelowi (a za jego pośrednictwem całemu światu) wszystkie ziemskie i restytucyjne przywileje zabezpieczone przez śmierć Jezusa, przekazane na „naszą rzecz”, których zrzekamy się przez śmierć. [22]
- Kościół – członkowie Jego Ciała mają udział w tym testamencie. [23]
- Jeszcze nie całkowicie wykonane; w związku z czym błogosławieństwa restytucyjne są opóźnione i się jeszcze nie rozpoczęły. [24]
- To, co go ratyfikuje. (Diaglott) [25]
Przypisy
- ↑ R-788:4
- ↑ R-4512:1; NS297-5-{{{3}}}
- ↑ R-4528:6, R-1834:3; Q-433.2, Q-434.2; NS297-4-{{{3}}}
- ↑ Q-433.2
- ↑ R-4751:4; Q-433.2
- ↑ R-4624:6; Q-433.1
- ↑ R-282:4
- ↑ R-283:1
- ↑ R-4625:1
- ↑ R-4751:4; Q-433.2
- ↑ R-4625:1; Q-434.T
- ↑ R-4528:6; Q-435.1
- ↑ R-4625:5, R-4512:2; NS297-5-{{{3}}}
- ↑ R-4625:1
- ↑ NS297-5-{{{3}}}
- ↑ R-4625:1
- ↑ R-4453:2; Q-434.T; NS297-5-{{{3}}}
- ↑ R-4625:1, R-4547:1
- ↑ R-4625:1
- ↑ R-4625:1, R-4512:1
- ↑ R-4625:1
- ↑ R-4528:5, R-4512:2
- ↑ Q-434.2; R-4625:2
- ↑ R-4528:6
- ↑ R-788:4