List św. Pawła do Rzymian 12:3

12:3 Albowiem powiadam przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, co jest między wami, aby więcej o sobie nie rozumiał, niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie, tak jako komu Bóg udzielił miarę wiary.

• Mocą danej mi łaski
  1. Apostoł Paweł przewidywał, że jednym z największych pokuszeń będzie ambicja zdobycia wielkiego poszanowania.^[1]
• Rozumiał o sobie więcej
  1. Prawda Boża zgodna jest z najwyższym stopniem rozwoju ludzkiego rozumu, jednakże ludzki rozum nie może osiągnąć pełnego rozwoju bez Bożego kierownictwa.^[2]
  2. Niektórzy mogą być dumni z tego, że posiadają prawdę albo możliwość służenia prawdzie.^[3]
  3. Zarozumiałość jest niebezpieczna dla chrześcijanina. Wielu członków ludu Bożego wkroczyło na złą drogę myśląc, że Bóg w sposób prywatny przekazuje im pewną naukę i informacje niedostępne dla innych.^[4]
  4. Niektórzy przeceniają swe talenty i tracą cenne możliwości, próbując wykonywać rzeczy, do których zdolności mają niewielkie lub żadne, zaniedbując jednocześnie wykorzystywanie talentów, które posiadają.^[5]
• Niż należy rozumieć
  1. Starając się zrozumieć, jakie dary posiadamy, apostoł zaleca skromność.^[6]
• Rozumiał z umiarem
  1. Nie według ciała, lecz zgodnie z nową naturą.^[7]
  2. Starając się sprawiedliwie ocenić posiadane talenty, zarówno własne jak i innych, a w ten sposób rozmiar służby i odpowiedzialności.^[8]
  3. Trzeźwa ocena samego siebie charakteryzuje się pokorą, a nie wywyższaniem się; lecz mimo to jest zdrowa i korzystna.^[9]
  4. Taki musi być duch wszystkich, którym będzie dane wejść do Królestwa niebios; z filozoficznego punktu widzenia pokora prowadzi do wielkości i sama w sobie jest ogromnym osiągnięciem.^[10]
  5. Boże Słowo i opatrzność prowadzą wszystkich naśladowców Chrystusa do jedności serca i umysłu: jeden jest poniżany, inny jest wywyższany. Obaj uczą się nie pokładać ufności w sobie samym, lecz w Tym, który jest w stanie to wszystko dla nich uczynić.^[11]
  6. Należy trzeźwo o sobie myśleć. Niektórzy mają tendencję do niedoceniania swoich możliwości i dlatego nie sprawdzają się jako przydatni słudzy prawdy, jakimi mogliby być.^[12]
  7. Należy trzeźwo oceniać swe talenty; ani ich nie przeceniać, ani niedoceniać.^[13]
  8. Zagrożenie płynie z kultywowania światowego ducha, prowadzącego do próżnego przechwalania się, którego każdy człowiek, przy zdrowych zmysłach, by się wstydził; takie postępowanie jest obrzydliwością w Bożych oczach.^[14]
• Stosownie do
  1. Stosownie do wierności.^[15]
  2. Albowiem Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary – Jan 3:34, jednakże Jego naśladowcy otrzymują go w pewnej mierze.^[16]
• Wiary
  1. Z greckiego „pistis”, gdzie indziej tłumaczonego jako wierność, przekonanie.^[17]
  2. Gdy otrzymaliśmy Bożego ducha, nasza wiara może bardzo się pogłębić tak, że będziemy w stanie kroczyć według wiary, a nie według widzenia.^[18]
• Jakiej Bóg
  1. Przez swoje Słowo i opatrzność.^[19]
  2. Każdy z Bożych sług winien starać się wykorzystać talenty, jakie otrzymał od Boga.^[20]
  3. Jest wielką arogancją ze strony sługi, aby starać się wykorzystać talenty, których Pan mu nie dał do wykorzystania.^[21]
  4. Jeżeli jakikolwiek człowiek otrzymał wiele Bożej łaski, to stało się tak, gdyż jej potrzebował.^[22]
• Każdemu udzielił
  1. Poświęconym.^[23]

1. ↑ R-1586:3
2. ↑ R-1566:6
3. ↑ R-5842:3
4. ↑ R-2461:2
5. ↑ R-1628:3
6. ↑ R-733:3
7. ↑ E-255
8. ↑ F-243
9. ↑ R-2094:3
10. ↑ R-1767:2
11. ↑ R-5114:1
12. ↑ R-1628:6
13. ↑ R-1586:3, R-1566:6
14. ↑ R-1972:2
15. ↑ R-733:4
16. ↑ E-185
17. ↑ R-2811:2
18. ↑ R-2811:2
19. ↑ R-2811:3
20. ↑ R-1638:2
21. ↑ R-1047:2
22. ↑ R-5114:1
23. ↑ R-2811:3