1 Księga Mojżeszowa - rozdział 23: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
m (1 wersja) |
||
(Nie pokazano 49 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{1 Mojż. 23:1 | {{1 Mojż.|23:1|BG}} | ||
{{1 Mojż.|23:2|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:3|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:4|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:5|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:6|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:7|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:8|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:9|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:10|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:11|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:12|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:13|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:14|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:15|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:16|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:17|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:18|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:19|BG}} | |||
{{1 Mojż.|23:20|BG}} | |||
[[Category:1 Księga Mojżeszowa|23]] |
Aktualna wersja na dzień 18:21, 9 sie 2015
23:1 A żyła Sara sto lat, i dwadzieścia lat, i siedem lat; te są lata żywota Sary.
23:2 I umarła Sara w mieście Arba, które zowią Hebron, w ziemi Chananejskiej: i przyszedł Abraham, aby żałował Sary, i płakał jej.
23:3 Potem wstał Abraham od umarłego swego, i rzekł do synów Hetowych, mówiąc:
23:4 Gościem i przychodniem jestem u was; dajcież mi osiadłość grobu między wami, abym pogrzebał umarłego mego od twarzy mojej.
23:5 Tedy opowiedzieli synowie Hetowi Abrahamowi, mówiąc mu:
23:6 Słuchaj nas, panie mój: Książęciem Bożym jesteś ty w pośrodku nas: w najprzedniejszych grobach naszych pogrzeb umarłego twego; żaden z nas nie będzie bronił grobu swego tobie, abyś nie miał pogrzebać umarłego twego.
23:7 Tedy wstawszy Abraham, pokłonił się ludowi onej ziemi, to jest synom Hetowym, i rzekł do nich, mówiąc:
23:8 Jeźli się wam podoba, abym pogrzebał umarłego mego od twarzy mojej, słuchajcież mię, a przyczyńcie się za mną, do Efrona, syna Socharowego,
23:9 Aby mi ustąpił jaskini swojej Machpela, którą ma na końcu pola swego, za słuszne pieniądze; niech mi ją spuści przed wami w osiadłość grobu.
23:10 ( A Efron siedział w pośrodku synów Hetowych. ) Tedy odpowiedział Efron Hetejczyk Abrahamowi, w przytomności synów Hetowych, przed wszystkimi, którzy chodzili w bramę miasta jego, mówiąc:
23:11 Nie tak, panie mój, ale słuchaj mię: Pole to dam tobie i jaskinią, która jest w niem, dawam ją tobie; przed oczyma synów ludu mego, dawam ją tobie, pogrzebże umarłego twego.
23:12 Tedy się pokłonił Abraham przed ludem onej ziemi;
23:13 I rzekł do Efrona, w przytomności ludu onej ziemi, mówiąc: Raczej, jeźlić się zda, proszę, słuchaj mię: dam ci pieniądze za pole, weźmijże je ode mnie, a pogrzebię tam umarłego mego.
23:14 I odpowiedział Efron Abrahamowi mówiąc mu:
23:15 Panie mój, słuchaj mię. Ziemia ta stoi za cztery sta syklów srebra; ale cóż to jest między mną i między tobą? pogrzeb umarłego twego.
23:16 I usłuchał Abraham Efrona; i odważył Abraham Efronowi srebro, jako był rzekł w przytomności synów Hetowych, cztery sta syklów srebra, tak jako szły między kupcami.
23:17 I dostało się pole Efronowe ( które jest w Machpelu przeciwko Mamre, pole i jaskinia, która jest na niem, i wszystkie drzewa, które były na polu, które były na wszystkich granicach jego w około ) .
23:18 Abrahamowi w osiadłość przed oczyma synów Hetowych, i wszystkich, którzy wchodzili w bramę miasta onego.
23:19 A tak pogrzebał Abraham Sarę, żonę swoję, w jaskini pola w Machpelu przeciwko Mamre, to jest Hebron, w ziemi Chananejskiej.
23:20 I oddane jest pole i jaskinia, która była na niem, Abrahamowi w osiadłość grobu, od synów Hetowych.