Księga Jozuego - rozdział 14: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{Joz. 14:1 (BG)}}
{{Joz.|14:1|BG}}
{{Joz. 14:2 (BG)}}
{{Joz. 14:3 (BG)}}
{{Joz. 14:4 (BG)}}
{{Joz. 14:5 (BG)}}
{{Joz. 14:6 (BG)}}
{{Joz. 14:7 (BG)}}
{{Joz. 14:8 (BG)}}
{{Joz. 14:9 (BG)}}
{{Joz. 14:10 (BG)}}
{{Joz. 14:11 (BG)}}
{{Joz. 14:12 (BG)}}
{{Joz. 14:13 (BG)}}
{{Joz. 14:14 (BG)}}
{{Joz. 14:15 (BG)}}


{{Joz.|14:2|BG}}


[[Category:Księga Jozuego|14]]
{{Joz.|14:3|BG}}
 
{{Joz.|14:4|BG}}
 
{{Joz.|14:5|BG}}
 
{{Joz.|14:6|BG}}
 
{{Joz.|14:7|BG}}
 
{{Joz.|14:8|BG}}
 
{{Joz.|14:9|BG}}
 
{{Joz.|14:10|BG}}
 
{{Joz.|14:11|BG}}
 
{{Joz.|14:12|BG}}
 
{{Joz.|14:13|BG}}
 
{{Joz.|14:14|BG}}
 
{{Joz.|14:15|BG}}
 
 
 
[[Category:Księga Jozuego|14]]

Aktualna wersja na dzień 18:35, 9 sie 2015

14:1 A toć jest, co dziedzictwem wzięli synowie Izraelscy w ziemi Chananejskiej, a co prawem dziedzicznem oddali im w osiadłość Eleazar kapłan i Jozue, syn Nunów, i przedniejsi z ojców z pokolenia synów Izraelskich.

14:2 Losem dzieląc dziedzictwo ich, jako był rozkazał Pan przez Mojżesza, dziewięciorgu pokoleniu i połowie pokolenia.

14:3 Albowiem Mojżesz był oddał dziedzictwo dwom pokoleniom i połowie pokolenia za Jordanem; ale Lewitom nie dał był dziedzictwa między nimi.

14:4 Bo było synów Józefowych dwa pokolenia, Manasesowe i Efraimowe; ani dali działu Lewitom w ziemi, oprócz miast ku mieszkaniu, z przedmieściami ich dla bydła ich i dla trzód ich.

14:5 Jako rozkazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy, i podzielili ziemię.

14:6 Tedy przyszli synowie Judowi do Jozuego w Galgal; i rzekł do niego Kaleb, syn Jefuna Kenezejskiego: Ty wiesz, co mówił Pan do Mojżesza, męża Bożego, o mnie i o tobie w Kades Barnie.

14:7 Czterdzieści mi lat było, gdy mnie słał Mojżesz, sługa Pański, z Kades Barny ku przeszpiegowaniu ziemi, i odniosłem mu tę rzecz, jako było w sercu mojem.

14:8 Lecz bracia moi, którzy chodzili ze mną, skazili serce ludowi; alem ja przecię szedł statecznie za Panem, Bogiem moim.

14:9 I przysiągł Mojżesz dnia onego, mówiąc: Zaiste ziemia, którą deptała noga twoja, przyjdzie tobie w dziedzictwo, i synom twoim aż na wieki, przeto żeś statecznie chodził za Panem, Bogiem moim.

14:10 A teraz oto przedłużył żywota mego Pan, jako powiedział; już są czterdzieści i pięć lat od onego czasu, jako to mówił Pan do Mojżesza, a jako chodzili Izraelczycy po puszczy; a teraz oto ja dziś mam osiemdziesiąt i pięć lat:

14:11 A jeszcze i dziś takiem duży, jakom był w on czas, gdy mię wysłał Mojżesz; a jako moc moja była na on czas, taka jest moc moja i teraz ku bojowaniu, i ku wychodzeniu i przychodzeniu.

14:12 A tak teraz daj mi tę górę, o której powiedział Pan dnia onego; boś ty słyszał dnia onego, iż tam są Enakitowie, i miasta wielki a obronne; będzieli Pan ze mną, wypędzę je, jako mi obiecał Pan.

14:13 I błogosławił mu Jozue, a dał Hebron Kalebowi, synowi Jefunowemu, w dziedzictwo.

14:14 A tak dostał się Hebron Kalebowi, synowi Jefuna Kenezejskiego, w dziedzictwo aż do dnia tego, przeto że statecznie chodził za Panem, Bogiem Izraelskim.

14:15 A zwano przedtem Hebron miasto Arba, który Arba był człowiekiem wielkim między Enakity; i uspokoiła się ziemia od wojen