Księga Psalmów - rozdział 89

89:1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka.

89:2 O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.

89:3 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:

89:4 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,

89:5 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela.

89:6 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.

89:7 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?

89:8 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.

89:9 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.

89:10 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.

89:11 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.

89:12 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.

89:13 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.

89:14 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.

89:15 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.

89:16 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.

89:17 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.

89:18 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.

89:19 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.

89:20 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.

89:21 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.

89:22 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.

89:23 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.

89:24 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.

89:25 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.

89:26 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.

89:27 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,

89:28 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.

89:29 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.

89:30 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.

89:31 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;

89:32 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:

89:33 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.

89:34 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.

89:35 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.

89:36 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,

89:37 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;

89:38 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela.

89:39 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.

89:40 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.

89:41 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.

89:42 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.

89:43 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.

89:44 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.

89:45 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.

89:46 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. Sela.

89:47 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?

89:48 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?

89:49 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela.

89:50 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?

89:51 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.

89:52 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.

89:53 Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.