List do Hebrajczyków 3:6

3:6 Ale Chrystus jako syn nad domem swoim panuje, którego domem my jesteśmy, jeźli tylko tę pewną ufność i tę chwałę nadziei aż do końca stateczną zachowamy.

Komentarz

• Lecz
  1. Jezus we wszystkim jest pierwszy. Mojżesz jest wspomniany, ale jedynie po to, aby został ukazany z boku w obecności Jezusa.
• Chrystus jako syn
  1. Jezus był wierny jako Syn.
  2. Głowa domu.
  3. Wódz.
  4. Pozafiguralny Mojżesz, Mesjasz.
  5. Przymierze Sary zaczęło rodzić.
  6. Od czasu upadku Adama żaden inny syn ludzki nie był uznany.
• Ponad domem jego
  1. Domem synów.
  2. Domem Ewangelii.
  3. Duchowym Izraelem.
  4. Wybranym Kościołem.
  5. Tymi zwycięzcami, którzy byli wypróbowani i okazali się wiernymi w czasie wieku chrześcijańskiego.
  6. W czasie Wieku Ewangelii istnieje dom Synów spłodzonych z ducha świętego, pod panem Jezusem Chrystusem.
  7. Przywilej stania się synami Bożymi był dany po raz pierwszy w czasach Jezusa. Wszyscy, którzy poprzednio okazali wiarę, byli przyjaciółmi lub sługami., Pokłosie Żniwa
  8. Resztka Izraela miała przywilej przejścia od stanu sług do stanu synów.
  9. Błogosławieństwo Dnia Pięćdziesiątnicy było początkiem uznania naśladowców Jezusa za synów Bożych.
  10. W czasie dnia Pięćdziesiątnicy święty duch adopcji i spłodzenia został udzielony po raz pierwszy; bez tego nikt nie mógł znaleźć się w grupie synów.
  11. Nikt nie mógł stać się częścią domu synów, dopóki ofiara Jezusa nie została przedłożona Ojcu i przyjęta przez Niego.
  12. Żniwo Wieku Żydowskiego i dzieła przygotowania Wieku Ewangelii otwarły nową dyspensację. Wszyscy Żydzi i poganie, którzy przyjęli Chrystusa, zostali przyjęci jako członkowie nowego domu synów, który zajął miejsce starego domu sług.
  13. Dwunastu apostołów, siedemdziesięciu uczniów, 500 braci (1 Kor. 15:6) oraz ci z Żydów, których następnie dosięgło to posłannictwo w czasie Dnia Pięćdziesiątnicy i potem w czasie całego żniwa ich wieku stali się Synami Bożymi.
  14. Okoliczność, że Bóg przyjął Jezusa i kościół za synów, oznacza, że są oni z Nim w związku przymierza.
  15. Od czasu gdy grzech wszedł na świat, Bóg nie uznawał nikogo z rodzaju ludzkiego za swego syna, wszyscy byli grzesznikami aż do czasu, gdy umarł Jezus, aby nas przywieść z powrotem do Boga i otworzyć drzwi do stanu synostwa.
  16. W czasie Wieku Żydowskiego miał miejsce wybór albo selekcja „domu sług”; w czasie obecnego Wieku Chrześcijaństwa trwa rozwój „domu synów”; jednakże żaden z tych wyborów nie był przypadkowy jeżeli chodzi o jednostki.
• Domem jego my jesteśmy
  1. Należymy do domu synów – duchowego, a nie ziemskiego nasienia.
  2. Dom Boży; Kościół (1 Piotra 4:17).
  3. Dom synów, pod Chrystusem.
  4. Klasa królestwa niebios.
  5. Góra ze świątynią Pana – Izaj. 2:2.
  6. Którego domem mamy być.
  7. Bóg obchodzi się z nami jak z synami.
  8. Jest niezwykle istotne, abyśmy jako synowie nauczyli się posłuszeństwa względem Ojca. Od syna pozostającego na służbie u Ojca należy oczekiwać więcej. Wymaga On więcej

nauki i dyscypliny.

• 1. Synowie nie muszą otrzymywać rozkazów ani gróźb. Żadne samozaparcie nie jest zbyt wielkie, a żaden akt szacunku i posłuszeństwa zbyt mały.
  2. Jezus mówi nam o naszych specjalnych przywilejach w porównaniu do proroków i innych w zapisie Mat. 13:11,17.
  3. Aby stać się członkiem domu synów należy przyłączyć się do Pana, do Chrystusa, a za Jego pośrednictwem do Ojca.
  4. Gdy figuralny dom sług opustoszał, otwarła się możliwość ustanowienia pozafiguralnego domu synów.
  5. Jeżeli przyjęcie Izraela za Boży naród wybrany, za dom sług było dla nich łaską, o ileż większym błogosławieństwem jest przyjęcie przez Pana duchowego Izraela.
  6. Obejmuje to ofiary przebłagalne, a następnie błogosławienie i nauczanie świata w celu odnowienia więzów przymierza z Bogiem, jak miało to miejsce przed upadkiem.
  7. Pan nie ustanowił żadnych ograniczeń, jeżeli chodzi o dziesięcinę. Ktokolwiek ma udział w duchu Pańskim, ten gotów jest oddać nie tylko dziesiątą część, lecz poświęcić wszystko.
  8. W czasie tego wieku prób i rozwoju wszyscy wyznawcy są uznawani za część nominalnego domu synów, zaś różnice pomiędzy prawdziwymi, a fałszywymi nie będą objawione aż do

końca tego wieku.

• 1. Ponieważ dwa domy Izraela – dom żydowski i dom ewangelii – są ze sobą powiązane jako figura i pozafigura, oznacza to, że są między nimi pewne równoległości.
  2. Kościół nie ma lepszych intencji ani nie jest mniej grzeszny niż patriarchowie i prorocy, jednakże możliwość usynowienia stała się osiągalna dla nas, a nie dla nich, ponieważ ich dni nie były Bożym „właściwym czasem”.
  3. Jeśli tylko aż do końca zachowamy niewzruszenie – Jeżeli pomyślnie przejdziemy próby. Pokłosie Żniwa
  4. Obecny stan naszego członkostwa nie jest ostateczny, lecz próbny
• Chwalebną nadzieję
  1. Nie w naszej własnej sprawiedliwości, lecz w Chrystusowej i Jego dziele odkupienia.
  2. Niewzruszeni aż do końca – ci, którzy pokonają pokuszenia świata, codzienne umierania; tacy zamieszkają na zawsze w domu Pana.
  3. Pamiętajmy o tym, jak istotna jest cierpliwa wytrwałość, stałość, zdolność do radosnego przyjmowania każdej próby, każdego prześladowania, każdej trudności, jaka zostanie dopuszczona przez Boga dla naszego doświadczenia i ukształtowania charakteru.
  4. Do końca wieku Ewangelii, gdy dom zostanie ukończony.