2 Księga Mojżeszowa - rozdział 17: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
m (1 wersja)
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{2 Mojż. 17:1}}
{{2 Mojż.|17:1|BG}}
{{2 Mojż. 17:2}}
{{2 Mojż. 17:3}}
{{2 Mojż. 17:4}}
{{2 Mojż. 17:5}}
{{2 Mojż. 17:6}}
{{2 Mojż. 17:7}}
{{2 Mojż. 17:8}}
{{2 Mojż. 17:9}}
{{2 Mojż. 17:10}}
{{2 Mojż. 17:11}}
{{2 Mojż. 17:12}}
{{2 Mojż. 17:13}}
{{2 Mojż. 17:14}}
{{2 Mojż. 17:15}}
{{2 Mojż. 17:16}}


{{2 Mojż.|17:2|BG}}


[[Category:2 Księga Mojżeszowa|17]]
{{2 Mojż.|17:3|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:4|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:5|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:6|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:7|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:8|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:9|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:10|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:11|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:12|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:13|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:14|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:15|BG}}
 
{{2 Mojż.|17:16|BG}}
 
 
 
[[Category:2 Księga Mojżeszowa|17]]

Aktualna wersja na dzień 18:25, 9 sie 2015

17:1 Ruszyło się tedy wszystko mnóstwo synów Izraelskich z puszczy Zyn stanowiskami swemi, według rozkazania Pańskiego, i położyli się obozem w Rafidym, gdzie wody nie było, aby pił lud.

17:2 Przetoż swarzył się lud z Mojżeszem, mówiąc: Dajcie nam wody, abyśmy pili. Którym odpowiedział Mojżesz: Cóż się swarzycie ze mną? a czemu kusicie Pana?

17:3 I pragnął tam lud wody, a szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: Po cóżeś nas wywiódł z Egiptu, abyś pomorzył mnie, i syny moje, i bydło moje pragnieniem?

17:4 Zawołał tedy Mojżesz do Pana, mówiąc: Cóż mam czynić ludowi temu? blisko tego, że mię ukamionują.

17:5 I rzekł Pan do Mojżesza: Idź przed ludem, a weźmij z sobą niektóre z starszych Izraelskich; laskę też twoję którąś uderzył w rzekę, weźmij w rękę twoję, a idź.

17:6 Oto, Ja stanę przed tobą tam na skale w Horeb, i uderzysz w skałę, a wynijdą z niej wody, które będzie pił lud. I uczynił tak Mojżesz przed oczyma starszych Izraelskich.

17:7 I nazwał imię onego miejsca Masa i Meryba, dla swarów synów Izraelskich, a iż kusili Pana mówiąc: I jestże Pan między nami czyli nie?

17:8 Tedy przyciągnął Amalek, aby walczył z Izraelem w Rafidym.

17:9 I rzekł Mojżesz do Jozuego: Wybierz nam męże, a wyszedłszy, stocz bitwę z Amalekity: a jutro stanę na wierzchu pagórka, mając laskę Bożą w ręce mojej.

17:10 I uczynił Jozue, jako mu rozkazał Mojżesz, i stoczył bitwę z Amalekiem; a Mojżesz, Aaron i Chur wstąpili na wierzch pagórka.

17:11 A gdy podnosił Mojżesz rękę swoję, przemagał Izrael; a gdy opuszczał rękę swoję, przemagał Amalek.

17:12 Ale ręce Mojżeszowe ociężały były; wziąwszy tedy kamień, podłożyli podeń, i usiadł na nim; a Aaron, i Chur podpierali ręce jego, jeden z jednej, drugi z drugiej strony; i nie ustały ręce jego aż do zajścia słońca.

17:13 Tedy poraził Jozue Amaleka i lud jegoż ostrzem miecza.

17:14 Potem rzekł Pan do Mojżesza: Wpisz to dla pamięci w księgi, a włóż to w uszy Jozuego, że pewnie wygładzę pamiątkę Amaleka pod niebem.

17:15 I zbudował Mojżesz ołtarz, a nazwał imię jego: Pan chorągiew moja;

17:16 Bo rzekł: Iż ręka stolicy Pańskiej, i wojna Pańska, będzie przeciwko Amalekowi od rodzaju do rodzaju.