Przypowieści Salomona - rozdział 11

11:1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

11:2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

11:3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

11:4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

11:5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

11:6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

11:7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

11:8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

11:9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

11:10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

11:11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

11:12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

11:13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

11:14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

11:15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

11:16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

11:17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

11:18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

11:19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

11:20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

11:21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

11:22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

11:23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

11:24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

11:25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

11:26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

11:27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

11:28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

11:29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

11:30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

11:31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.