Księga Psalmów - rozdział 18

18:1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: 18:2 Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja! 18:3 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja. 18:4 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony. 18:5 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię. 18:6 Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. 18:7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego. 18:8 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego. 18:9 Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego. 18:10 Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego. 18:11 A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych. 18:12 Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków. 18:13 Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste. 18:14 I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste. 18:15 Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich. 18:16 I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich. 18:17 Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich. 18:18 Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię. 18:19 Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją. 18:20 Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował. 18:21 Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi. 18:22 Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego. 18:23 Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie. 18:24 Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej. 18:25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego. 18:26 Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz. 18:27 Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz; 18:28 Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz. 18:29 Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje. 18:30 Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur. 18:31 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają. 18:32 Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego? 18:33 On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję. 18:34 Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię. 18:35 Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi. 18:36 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię. 18:37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje. 18:38 Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił. 18:39 Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje. 18:40 Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię. 18:41 Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił. 18:42 Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał. 18:43 I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich. 18:44 Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi. 18:45 Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali. 18:46 Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich. 18:47 Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego. 18:48 Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody. 18:49 Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię. 18:50 Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu. 18:51 Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.