Księga Psalmów - rozdział 119

119:1 Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim, 119:2 Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają; 119:3 I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego. 119:4 Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich. 119:5 Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich! 119:6 Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje. 119:7 Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej. 119:8 Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj. 119:9 Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego. 119:10 Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich. 119:11 W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie. 119:12 Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich. 119:13 Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich. 119:14 W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach. 119:15 O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim. 119:16 W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich. 119:17 Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich. 119:18 Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego. 119:19 Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich. 119:20 Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas. 119:21 Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich. 119:22 Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich. 119:23 I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich. 119:24 Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi. 119:25 Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego. 119:26 Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich. 119:27 Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich. 119:28 Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego. 119:29 Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię. 119:30 Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie. 119:31 Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię. 119:32 Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje. 119:33 Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca. 119:34 Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca. 119:35 Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje. 119:36 Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa. 119:37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię. 119:38 Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej. 119:39 Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre. 119:40 Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię. 119:41 Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego. 119:42 Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem. 119:43 A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję. 119:44 I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne. 119:45 A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich. 119:46 Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony. 119:47 Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował. 119:48 Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich. 119:49 Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył. 119:50 Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia. 119:51 Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam. 119:52 Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę. 119:53 Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój. 119:54 Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego. 119:55 Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego. 119:56 Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich. 119:57 Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich. 119:58 Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego. 119:59 Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim. 119:60 Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich. 119:61 Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam. 119:62 O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej. 119:63 Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich. 119:64 Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich. 119:65 Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego. 119:66 Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył. 119:67 Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam. 119:68 Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich. 119:69 Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich. 119:70 Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę. 119:71 Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich. 119:72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra. 119:73 Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich; 119:74 Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję. 119:75 Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił. 119:76 Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu. 119:77 Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem. 119:78 Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich. 119:79 Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje. 119:80 Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony. 119:81 Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje. 119:82 Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz? 119:83 Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał. 119:84 Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują? 119:85 Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego. 119:86 Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię. 119:87 Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich. 119:88 Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich. 119:89 O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie. 119:90 Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi. 119:91 Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej. 119:92 By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem. 119:93 Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił. 119:94 Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam. 119:95 Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam. 119:96 Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie. 119:97 O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem. 119:98 Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą. 119:99 Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem. 119:100 Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam. 119:101 Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego. 119:102 Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz. 119:103 O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim. 119:104 Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą. 119:105 Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej. 119:106 Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej. 119:107 Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego. 119:108 Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię. 119:109 Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam. 119:110 Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę. 119:111 Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego. 119:112 Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota). 119:113 Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję. 119:114 Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję. 119:115 Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego. 119:116 Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem. 119:117 Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie. 119:118 Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich. 119:119 Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje. 119:120 Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam. 119:121 Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią. 119:122 Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli. 119:123 Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej. 119:124 Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię. 119:125 Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje. 119:126 Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój. 119:127 Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze. 119:128 Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści. 119:129 Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja. 119:130 Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom. 119:131 Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął. 119:132 Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje. 119:133 Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość. 119:134 Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich. 119:135 Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich. 119:136 Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego. 119:137 Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich. 119:138 Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe. 119:139 Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi. 119:140 Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał. 119:141 Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam. 119:142 Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda. 119:143 Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem. 119:144 Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę. 119:145 Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich. 119:146 Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich. 119:147 Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując. 119:148 Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich. 119:149 Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię. 119:150 Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili. 119:151 Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą. 119:152 Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował. 119:153 Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał. 119:154 Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię. 119:155 Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich. 119:156 Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię. 119:157 Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się. 119:158 Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali. 119:159 Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię. 119:160 Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej. 119:161 Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje. 119:162 Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści. 119:163 Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję. 119:164 Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych. 119:165 Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia. 119:166 Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam. 119:167 Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję. 119:168 Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą. 119:169 Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie. 119:170 Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię. 119:171 Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich. 119:172 Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość. 119:173 Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje. 119:174 Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem. 119:175 Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy. 119:176 Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.