1 Księga Mojżeszowa - rozdział 41: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (1 wersja) |
(Brak różnic)
| |
Wersja z 22:24, 5 sie 2015
Szablon:Nawigacja 41:1 I stało się po wyjściu dwóch lat, że się śniło Faraonowi, jakoby stał nad rzeką.
Komentarz
- Po wyjściu 2 lat – Na początku trzeciego roku[1]
- Komplecie lat – Wierni członkowie wybranego Ciała Chrystusowego, Kościoła, muszą także być wypróbowani. Oni także muszą pójść do więzienia śmierci i być w niej w trzech częściach wielkich (tysiącletnich) dni, w części piątego tysiąca lat, cały szósty tysiąc i w początku siódmego tysiąca lat, czyli trzeciego tysiącletniego dnia ich zmartwychwstanie ma nastąpić[2]
Przypisy
1 Księga Mojżeszowa 41:2 1 Księga Mojżeszowa 41:3 1 Księga Mojżeszowa 41:4 1 Księga Mojżeszowa 41:5 1 Księga Mojżeszowa 41:6 1 Księga Mojżeszowa 41:7 1 Księga Mojżeszowa 41:8 1 Księga Mojżeszowa 41:9 1 Księga Mojżeszowa 41:10 1 Księga Mojżeszowa 41:11 1 Księga Mojżeszowa 41:12 1 Księga Mojżeszowa 41:13 1 Księga Mojżeszowa 41:14 1 Księga Mojżeszowa 41:15 41:16 I odpowiedział Józef Faraonowi, mówiąc: Oprócz mnie Bóg opowie rzeczy szczęśliwe Faraonowi.
Komentarz
- Oprócz mnie – 14:11 Bo wszelki, kto się wywyższa, poniżony będzie, a kto się poniża, wywyższony będzie. – Łuk. 14:11[1]
- Bóg opowie – We wszystkich drogach twoich uznawaj Go (Psalm 103:21)[2]
Przypisy
1 Księga Mojżeszowa 41:17 1 Księga Mojżeszowa 41:18 1 Księga Mojżeszowa 41:19 1 Księga Mojżeszowa 41:20 1 Księga Mojżeszowa 41:21 1 Księga Mojżeszowa 41:22 1 Księga Mojżeszowa 41:23 1 Księga Mojżeszowa 41:24 1 Księga Mojżeszowa 41:25 1 Księga Mojżeszowa 41:26 1 Księga Mojżeszowa 41:27 1 Księga Mojżeszowa 41:28 41:29 Oto, siedem lat nadejdzie bardzo obfitych we wszystkiej ziemi Egipskiej.
Komentarz
- Siedem lat bardzo obfitych – Reprezentuje obfitość łaski Bożej w Chrystusie w obecnym czasie[1]
Przypisy
- ↑ R-2073:290
41:30 A po nich nastąpi siedem lat głodu, i w zapomnienie przyjdzie wszystka ona obfitość w ziemi Egipskiej, i wytrawi głód ziemię.
Komentarz
- Dla głodu – Reprezentuje 1000-lecie, w którym świat będzie łaknął i pragnął sprawiedliwości, lecz jedynie taką będzie miał otrzymać, jaką Chrystus posiada, którego figurą był Józef utrzymujący kontrolę w imieniu Króla[1]
Przypisy
- ↑ R-2073:290
1 Księga Mojżeszowa 41:31 1 Księga Mojżeszowa 41:32 1 Księga Mojżeszowa 41:33 1 Księga Mojżeszowa 41:34 1 Księga Mojżeszowa 41:35 1 Księga Mojżeszowa 41:36 1 Księga Mojżeszowa 41:37 1 Księga Mojżeszowa 41:38 1 Księga Mojżeszowa 41:39 41:40 Ty będziesz nad domem moim, a według rozkazania ust twoich sprawować się będzie wszystek lud mój: tylko stolicą większy nad cię będę.
Komentarz
Przypisy
41:41 Nad to rzekł Farao do Józefa: Oto, postanowiłem cię nad wszystką ziemią Egipską.
Komentarz
- Nad to rzekł Faraon – W tym wypadku typ Jahwe[1]
- Do Józefa – Typ na Chrystusa[2]
- Postanowiłem cię – Reprezentuje wywyższenie Chrystusa z więzienia śmierci, aby był władcą wszechświata, następny po Ojcu[3]
Przypisy
41:42 Zdjął tedy Farao pierścień swój z ręki swej, i dał go na rękę Józefową; oblekł go też w szatę bisiorową, i włożył łańcuch złoty na szyję jego.
Komentarz
Przypisy
- ↑ R-2888:317
41:43 I kazał go wozić na wtórym wozie swoim, a wołano przed nim: Kłaniajcie się. I przełożył go nad wszystką ziemią Egipską.
Komentarz
- Wołano kłaniajcie się – 2:9 Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię; 2:10 Aby w imieniu Jezusowem wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebiesiech i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią. – Filip. 2:9-10[1]
Przypisy
- ↑ R-3979:121
1 Księga Mojżeszowa 41:44 41:45 I nazwał Farao imię Józefowe, Safnat Paneach, a dał mu Asenatę, córkę Potyfara, przełożonego Ońskiego, za żonę. I wyjechał Józef na ziemię Egipską.
Komentarz
- Safnat Paneach – Imię to znaczy „Zbawca Świata”. Wybawiciel od śmierci, przez chleb żywota, który figuruje Jezusa, który jest chlebem żywota z nieba[1]
- Dał mu Asenatę za żonę – Typ na Oblubienicę Chrystusową[2]
Przypisy
1 Księga Mojżeszowa 41:46 1 Księga Mojżeszowa 41:47 1 Księga Mojżeszowa 41:48 41:49 Zaczem nagromadził Józef zboża, jako piasku morskiego bardzo wiele, aż go zaniechano liczyć; bo mu nie było liczby.
Komentarz
- Nie było liczby – Wyobraża obfitość chleba dla wszystkich, którzy zechcą go przyjąć w sposób właściwy[1]
Przypisy
- ↑ R-3979:122, R-3980:122
1 Księga Mojżeszowa 41:50 1 Księga Mojżeszowa 41:51 1 Księga Mojżeszowa 41:52 1 Księga Mojżeszowa 41:53 1 Księga Mojżeszowa 41:54 41:55 Jednak potem ściśniona była głodem wszystka ziemia Egipska, i wołał lud do Faraona, o chleb. I rzekł Farao wszystkim Egipczanom: Idźcie do Józefa, a co wam rzecze uczyńcie.
Komentarz
- Egipcjanom – Wyobrażają rodzaj ludzki[1]
- Idźcie do Józefa – Typ na Chrystusa[2]