2 Księga Samuela - rozdział 7: Różnice pomiędzy wersjami

Z Notatki Biblijne
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
*>Łukasz Florczak
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
{{2 Sam.|7:1|BG}}
{{2 Sam.|7:1|BG}}
{{2 Sam.|7:2|BG}}
{{2 Sam.|7:2|BG}}
{{2 Sam.|7:3|BG}}
{{2 Sam.|7:3|BG}}
{{2 Sam.|7:4|BG}}
{{2 Sam.|7:4|BG}}
{{2 Sam.|7:5|BG}}
{{2 Sam.|7:5|BG}}
{{2 Sam.|7:6|BG}}
{{2 Sam.|7:6|BG}}
{{2 Sam.|7:7|BG}}
{{2 Sam.|7:7|BG}}
{{2 Sam.|7:8|BG}}
{{2 Sam.|7:8|BG}}
{{2 Sam.|7:9|BG}}
{{2 Sam.|7:9|BG}}
{{2 Sam.|7:10|BG}}
{{2 Sam.|7:10|BG}}
{{2 Sam.|7:11|BG}}
{{2 Sam.|7:11|BG}}
{{2 Sam.|7:12|BG}}
{{2 Sam.|7:12|BG}}
{{2 Sam.|7:13|BG}}
{{2 Sam.|7:13|BG}}
{{2 Sam.|7:14|BG}}
{{2 Sam.|7:14|BG}}
{{2 Sam.|7:15|BG}}
{{2 Sam.|7:15|BG}}
{{2 Sam.|7:16|BG}}
{{2 Sam.|7:16|BG}}
{{2 Sam.|7:17|BG}}
{{2 Sam.|7:17|BG}}
{{2 Sam.|7:18|BG}}
{{2 Sam.|7:18|BG}}
{{2 Sam.|7:19|BG}}
{{2 Sam.|7:19|BG}}
{{2 Sam.|7:20|BG}}
{{2 Sam.|7:20|BG}}
{{2 Sam.|7:21|BG}}
{{2 Sam.|7:21|BG}}
{{2 Sam.|7:22|BG}}
{{2 Sam.|7:22|BG}}
{{2 Sam.|7:23|BG}}
{{2 Sam.|7:23|BG}}
{{2 Sam.|7:24|BG}}
{{2 Sam.|7:24|BG}}
{{2 Sam.|7:25|BG}}
{{2 Sam.|7:25|BG}}
{{2 Sam.|7:26|BG}}
{{2 Sam.|7:26|BG}}
{{2 Sam.|7:27|BG}}
{{2 Sam.|7:27|BG}}
{{2 Sam.|7:28|BG}}
{{2 Sam.|7:28|BG}}
{{2 Sam.|7:29|BG}}
{{2 Sam.|7:29|BG}}




[[Category:2 Księga Samuela|007]]
[[Category:2 Księga Samuela|007]]

Aktualna wersja na dzień 18:37, 9 sie 2015

7:1 I stało się, gdy siedział król w domu swym, a Pan mu dał odpocznienie zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego.

7:2 Że rzekł król do Natana proroka: Obacz proszę, ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia Boża mieszka między kortynami.

7:3 Tedy rzekł Natan do króla: Cokolwiek jest w sercu twojem, idź, uczyń; bo Pan jest z tobą.

7:4 Potem onejże nocy stało się słowo Pańskie do Natana, mówiąc:

7:5 Idź a mów do sługi mego Dawida: Tak mówi Pan: Izali mi ty zbudujesz dom ku mieszkaniu?

7:6 Ponieważem nie mieszkał w domu ode dnia, któregom wywiódł syny Izraelskie z Egiptu, aż do dnia tego, alem chodził w namiocie i w przybytku;

7:7 I wszędzie, gdziem chodził ze wszystkimi syny Izraelskimi, izalim i słowo rzekł któremu z sędziów Izraelskich, któremum rozkazał paść lud mój Izraelski, mówiąc: Czemużeście mi nie zbudowali domu cedrowego?

7:8 Przetoż teraz to powiedz słudze memu Dawidowi: Tak mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z owczarni od owiec, abyś był wodzem nad ludem moim, nad Izraelem;

7:9 I byłem z tobą wszędy, gdzieśkolwiek chodził, i wygładziłem wszystkie nieprzyjacioły twoje przed tobą, i uczyniłem ci imię wielkie, jako imię wielkich ludzi, którzy są na ziemi.

7:10 I postanowię miejsce ludowi memu Izraelskiemu, i wszczepię go, iż będzie mieszkał na miejscu swem, i nie będzie więcej poruszony, ani go więcej synowie nieprawości trapić będą, jako przedtem.

7:11 Ode dnia, któregom postanowił sędzie nad ludem moim Izraelskim; i dam ci odpocznienie ode wszystkich nieprzyjaciół twoich. Przetoż opowiadać Pan, że on sam tobie dom zbuduje.

7:12 Gdy się wypełnią dnia twoje, i zaśniesz z ojcy twoimi, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które wynijdzie z żywota twego, a umocnię królestwo jego;

7:13 On zbuduje dom imieniowi memu, a Ja utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.

7:14 Ja mu będę za ojca, a on mi będzie za syna, który gdy wystąpi, skarzę go rózgą ludzką, i plagami synów człowieczych.

7:15 Lecz miłosierdzie moje nie będzie odjęte od niego, jakom je odjął od Saula, któregom odrzucił przed twarzą twoją.

7:16 I będzie utwierdzony dom twój, i królestwo twoje aż na wieki przed tobą, a stolica twoja będzie trwała aż na wieki.

7:17 Według wszystkich słów tych, i według wszystkiego widzenia tego, tak mówi Natan do Dawida.

7:18 Tedy wszedłszy król Dawid, usiadł przed obliczem Pańskiem, i rzekł: Cożem ja jest Panie Boże, i co za dom mój, żeś mię przywiódł aż dotąd?

7:19 Lecz i to mało było przed oblicznością twoją, Panie Boże; aleś też obietnicę uczynił o domie sługi twego na czas daleki, a to prawie obyczajem ludzkim, Panie Boże!

7:20 I cóż więcej ma mówić Dawid przed tobą? albowiem ty znasz sługę twego, o Panie Boże.

7:21 Dla słowa twego, a według serca twego uczyniłeś te wszystkie wielkie rzeczy, oznajmując je słudze twemu.

7:22 Przetoż wielmożnym jesteś, Panie Boże; bo nie masz podobnego tobie, i nie masz Boga oprócz ciebie, według wszystkiego, cośmy słyszeli w uszy nasze.

7:23 I gdzież jest taki lud na ziemi, jako Izrael? dla któregoby Bóg szedł aby go sobie odkupił za lud, i uczynił sobie imię, i sprawił wam wielkie i straszne rzeczy w ziemi twojej, przed obliczem ludu twego, któryś sobie wykupił z Egiptu, z pogaństw a i z bogów ich;

7:24 I zmocniłeś sobie lud twój Izraelski, abyć był ludem aż na wieki; a ty Panie stałeś się im za Boga.

7:25 Przetoż teraz, o Panie Boże, słowo, któreś powiedział o słudze twoim i o domu jego, utwierdź aż na wieki, a uczyń tak jakoś mówił,

7:26 Aby uwielbione było imię twoje aż na wieki, żeby mówiono: Pan zastępów Bogiem nad Izraelem, a dom sługi twego Dawida będzie umocniony przed twarzą twoją.

7:27 Albowiem ty Panie zastępów, Boże Izraelski, objawiłeś słudze twemu, mówiąc: Dom zbuduję tobie. Przetoż za słuszną rzecz znalazł sługa twój w sercu swojem, aby się modlił tobie tą modlitwą.

7:28 Teraz tedy, Panie Boże, tyś sam Bóg, a słowa twe są prawdą, i rzekłeś do sługi twojego te dobre rzeczy.

7:29 Raczże już teraz błogosławić domowi sługi twego, aby trwał na wieki przed tobą; boś ty Panie Boże rzekł: Że błogosławieństwem twojem będzie ubłogosławion dom sługi twego na wieki.