Ewangelia św. Mateusza 2:2: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "{{Mat.|2:2|BG}} {{Komentarz}} *'''Król Żydowski''' – Tacyt, Swetoniusz, Józef Flawiusz, Wergiliusz, Konfucjusz i Zoroaster – wszyscy...") |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{Komentarz}} | {{Komentarz}} | ||
*'''Król Żydowski''' | *'''Król Żydowski''' | ||
*'''Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego''' | *: [[Tacyt]], [[Swetoniusz]], [[Józef]] [[Flawiusz]], [[Wergiliusz]], [[Konfucjusz]] i [[Zoroaster]] – wszyscy oni dają świadectwo, że w obrębie całego Wschodu przeważało przeświadczenie, zakorzenione w proroctwach, iż w tym właśnie czasie dziecko z niebios narodzi się w [[Jude|Judei]], zdobędzie władzę nad całym światem, zapoczątkuje Złoty Wiek i usunie wszelki grzech.<ref>{{R|4098|4}}, {{R|3703|2}}</ref> Narodził się jako król żydowski, ale dzieło to należało do przyszłości – do czasu Jego [[wtóra obecność|drugiej obecności]], gdy nadejdzie w chwale i zostanie Królem [[Izrael|Izraela]] – na poziomie duchowym.<ref>{{R|4534|6}}, {{R|4956|5}}, {{R|1675|1}}</ref>. | ||
*'''Przyszliśmy oddać mu pokłon''' | *'''Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego''' | ||
*: [[Bóg]] uczynił na niebie znak astrologiczny, który został przez mędrców zrozumiany i za którym z oddaniem podążyli.<ref>{{R|4534|4}}</ref> Ponieważ inne narody nie miały żadnego specjalnego objawienia danego przez [[Bóg|Boga]], światlejsze jednostki spomiędzy nich zajmowały się badaniem nieba gwiaździstego pod kątem astronomii i astrologii.<ref>{{R|4534|2}}</ref> Zatem [[Bóg]] uniżył się łaskawie do ludzkiej niewiedzy i słabości.<ref>{{R|1675|1}}</ref> Nieraz zdarza się, że gwiazda nagle rozjaśnia się, a następnie przygasa w ciągu roku lub dwóch lat. Tego rodzaju zjawisko mogło być obserwowane w roku 1901. Jednakże uważamy, że to zjawisko było inne.<ref>{{R|3703|2}}</ref> Mamy zapewnienie, że prawda towarzyszyła pojawieniu się wyjątkowej gwiazdy, ''mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone'' – {{2 Piotra |1:19}}<ref>{{R|3703|1}}</ref> | |||
*'''Przyszliśmy oddać mu pokłon''' | |||
*: Okazując swój szacunek potężnemu [[Bóg Izraela|Bogu Izraela]], swoją wiarę w Boskie proroctwa, swoją gorliwość w poszukiwaniu prawdy oraz pokorę w poznawaniu [[Bóg|Boga]] innego narodu.<ref>{{R|1675|1}}</ref> | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
[[Kategoria:Komentarz Biblijny]] | [[Kategoria:Komentarz Biblijny]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:07, 7 paź 2015
2:2 Gdzież jest ten, który się narodził, król żydowski? Bośmy widzieli gwiazdę jego na wschód słońca, i przyjechaliśmy, abyśmy mu się pokłonili.
Komentarz
- Król Żydowski
- Tacyt, Swetoniusz, Józef Flawiusz, Wergiliusz, Konfucjusz i Zoroaster – wszyscy oni dają świadectwo, że w obrębie całego Wschodu przeważało przeświadczenie, zakorzenione w proroctwach, iż w tym właśnie czasie dziecko z niebios narodzi się w Judei, zdobędzie władzę nad całym światem, zapoczątkuje Złoty Wiek i usunie wszelki grzech.[1] Narodził się jako król żydowski, ale dzieło to należało do przyszłości – do czasu Jego drugiej obecności, gdy nadejdzie w chwale i zostanie Królem Izraela – na poziomie duchowym.[2].
- Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego
- Bóg uczynił na niebie znak astrologiczny, który został przez mędrców zrozumiany i za którym z oddaniem podążyli.[3] Ponieważ inne narody nie miały żadnego specjalnego objawienia danego przez Boga, światlejsze jednostki spomiędzy nich zajmowały się badaniem nieba gwiaździstego pod kątem astronomii i astrologii.[4] Zatem Bóg uniżył się łaskawie do ludzkiej niewiedzy i słabości.[5] Nieraz zdarza się, że gwiazda nagle rozjaśnia się, a następnie przygasa w ciągu roku lub dwóch lat. Tego rodzaju zjawisko mogło być obserwowane w roku 1901. Jednakże uważamy, że to zjawisko było inne.[6] Mamy zapewnienie, że prawda towarzyszyła pojawieniu się wyjątkowej gwiazdy, mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone – 2 Piotra 1:19[7]
- Przyszliśmy oddać mu pokłon
- Okazując swój szacunek potężnemu Bogu Izraela, swoją wiarę w Boskie proroctwa, swoją gorliwość w poszukiwaniu prawdy oraz pokorę w poznawaniu Boga innego narodu.[8]