Przypowieści Salomona - rozdział 13

13:1 Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.

13:2 Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.

13:3 Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.

13:4 Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

13:5 Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.

13:6 Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.

13:7 Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.

13:8 Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.

13:9 Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.

13:10 Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

13:11 Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.

13:12 Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

13:13 Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

13:14 Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.

13:15 Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.

13:16 Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.

13:17 Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.

13:18 Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.

13:19 Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.

13:20 Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

13:21 Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.

13:22 Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

13:23 Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.

13:24 Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.

13:25 Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.