List do Hebrajczyków 4:1

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 06:32, 13 lip 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

4:1 Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.

Komentarz

  • Obietnica
    1. Drogocenne obietnice, jakie zostały nam zagwarantowane na niezmienianych warunkach.[1]
  • Do odpocznienia jego
    1. Niebieskiego odpocznienia.[2]
    2. Boskiego odpocznienia.[3]
    3. Sabatu.[4]
    4. Chwały Królestwa.[5]
    5. Stania się współdziedzicami z naszym Odkupicielem.[6]
    6. Do życia wiecznego na najwyższym poziomie, „w Boskiej naturze”.[7]
    7. Przez pełne poświęcenie i doskonalenie świętości w naszych sercach i postępowaniu, a w ten sposób rozwijając nasze charaktery i będąc przekształcanymi z chwały w chwałę, na podobieństwo drogiego Syna Bożego.[8]
    8. Wielki Sabat, królestwo Tysiącletnie, okres siódmego tysiąclecia.[9]
  • Miejmy się na baczności
    1. Kościół, a nie świat.[10]
    2. Obawa z szacunku, strach przed pomniejszeniem, obrażeniem naszego łaskawego Ojca i Pana.[11]
    3. Kto traci bojaźń Bożą i obawę przed utratą wielkiej nagrody, ten znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie.[12]
    4. Niemal wszyscy, którzy „odpadają”, najpierw tracą wszelką obawę i stają się zadufani w sobie. Częściowo z uwagi na utratę tej właściwej bojaźni jest niemożliwym ponownie odnowić ich ku pokucie.[13]
    5. Istnieje taki stan, który charakteryzuje się zbytnią pewnością siebie.[14]
    6. A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł1 Kor. 10:12 [15]
    7. Doskonała miłość usuwa obawę niewolnika, lecz nie obawę wynikającą z czci.[16]
    8. Weźmy to pod rozwagę albo nie wejdziemy do wiecznego Bożego odpocznienia.[17]
    9. Obawiajmy się utraty takiej wspaniałej perspektywy chwały, czci i nieśmiertelności w tym znaczeniu, że będziemy się starali ustawicznie realizować nasze poświęcenie i trwać w miłości Ojca.[18]
    10. Aby obecny stan Boskiej łaski i błogosławieństwa nie ustał i nie ustąpił miejsca ziemskiej chmurze, która mogłaby zakryć Niebieskiego Ojca z pola widzenia oczu wiary.[19]
    11. Powinniśmy się obawiać sami o siebie, abyśmy trwali w stanie doskonałej miłości do Boga i naszych bliźnich.[20]
    12. Abyśmy zostali przyjęci i uznani za godnych życia wiecznego.[21]
    13. Poczucie odpowiedzialności.[22]
    14. Jest to święta bojaźń, która nas wszystkich motywuje.[23]
    15. Nie chodzi tu o obawę wywołującą cierpienie lub rozpraszającą nas, lecz o racjonalną bojaźń, pomocną ludowi Bożemu w zachowaniu trzeźwości i równowagi umysłu we wszelkich sprawach.[24]
    16. Powinniśmy uważać i modlić się, oraz kierować naszym postępowaniem z największa ostrożnością, abyśmy mogli uczynić nasze powołanie i wybór pewnym.[25]
    17. Właściwa bojaźń, jaką posiadał nasz Mistrz. On nigdy się nie zniechęcił, nie powstrzymywał się wykonania pracy zleconej mu przez Ojca.[26]
    18. Nasz Pan obawiał się, czy wykonał wszystkie wymagania swego urzędu kapłańskiego, wymagające złożenia przyjemnej ofiary.[27]
    19. Dla bogobojności został wysłuchanyHebr. 5:7. [28]
    20. Bóg przewidział otchłań ognia i siarki dla wszystkich tych, którzy w sposób świadomy, inteligentny odrzucają Jego rządy.[29]
    21. Mamy mieć obawę o tych, którzy opuścili „miejsce święte” oraz „dziedziniec” i odeszli od wszelkiej społeczności z Bogiem do „ciemności zewnętrznych”.[30]
    22. Nie obawę przed mękami, pochodzącą z niewiedzy i niezrozumienia Boga.[31]
  • Pozostał w tyle
    1. Uchybił, nie uczynił swego powołania i wyboru pewnym.[32]
    2. Wszyscy, którzy będą dzielili przewidziane zaszczyty, muszą wypełnić warunki powołania – wierność aż do śmierci.[33]
    3. Najlżejsze przeczucie, że zaczynamy uchybiać wspaniałym Boskim standardom, powinno napełnić nas obawą, że uchybimy wielkiemu zbawieniu.[34]
    4. Każde uczucie nienawiści, złości lub złośliwości przeciwko bratu, lub każde uczucie im podobne.[35]
    5. Pokłosie Żniwa [36]
    6. Św. Paweł nie mówił tu o tym, że sam pozostaje w tyle, lecz nakłaniał on swych adresatów, aby uczynili swoje powołanie i wybranie pewnym - 2 Piotra 1:10. [37]
    7. Niektórzy zginą, tak jak niektórzy zostaną zbawieni.[38]
    8. Jak w obrazie stało się to w przypadku Nadaba i Abihu, synów Aarona.[39]
    9. Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i dokonawszy wszystkiego, ostać się - Efezj. 6:13. [40]

Przypisy

  1. R-1807:1, R-613:5
  2. R-3913:5, R-4401:4, R-4275:3, R-1841:6, PD-8
  3. R-4996:3, R-2487:4
  4. F-392
  5. R-1914:4, R-1575:5, R-296:4
  6. R-4275:3
  7. NS314-6-{{{3}}}
  8. R-4782:6, R-1842:6
  9. R-4015:1
  10. NS310-1-{{{3}}}
  11. R-4318:5, R-5094:1
  12. R-2289:5, R-5652:5
  13. R-3596:5
  14. Szablon:CR
  15. R-4311:1, R-3667:5
  16. R-2986:6, R-3726:2, R-2289:4, R-2289:5
  17. R-5388:2
  18. R-3886:5, R-5094:1, R-4796:3
  19. R-2487:4
  20. R-4479:5, R-4841:5, R-3667:5
  21. R-4401:1
  22. R-2102:6
  23. R-5304:2
  24. NS300-3-{{{3}}}
  25. R-5990:4, R-3929:4
  26. R-5712:6
  27. R-1806:5
  28. R-1807:1, R-4841:4
  29. NS310-1-{{{3}}}
  30. T-63
  31. R-5304:2
  32. NS187-4-{{{3}}}
  33. A-195, R-4810:3, R-1699:6
  34. R-5304:2
  35. R-3930:5
  36. R-482:6
  37. R-4810:3
  38. R-3083:2
  39. T-41, T-63, R-3055:4
  40. R-3331:3