Księga Psalmów - rozdział 89

89:1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. 89:2 O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję. 89:3 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł: 89:4 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu, 89:5 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela. 89:6 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych. 89:7 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów? 89:8 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego. 89:9 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie. 89:10 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz. 89:11 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich. 89:12 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował. 89:13 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem. 89:14 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja. 89:15 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje. 89:16 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą. 89:17 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą. 89:18 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz. 89:19 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz. 89:20 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu. 89:21 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go. 89:22 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go. 89:23 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go. 89:24 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę. 89:25 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego. 89:26 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego. 89:27 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego, 89:28 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi. 89:29 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim. 89:30 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios. 89:31 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili; 89:32 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali: 89:33 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich. 89:34 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej. 89:35 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię. 89:36 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi, 89:37 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną; 89:38 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela. 89:39 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego. 89:40 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego. 89:41 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił. 89:42 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim. 89:43 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego. 89:44 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie. 89:45 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię. 89:46 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. Sela. 89:47 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja? 89:48 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich? 89:49 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela. 89:50 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej? 89:51 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych. 89:52 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego. 89:53 Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.