Księga Psalmów - rozdział 116

116:1 Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje. 116:2 Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich. 116:3 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię. 116:4 I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję. 116:5 Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy. 116:6 Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię. 116:7 Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił. 116:8 Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku. 116:9 Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Pańską w ziemi żyjących. 116:10 Uwierzyłem, dlategom mówił, chociażem bardzo był utrapiony. 116:11 Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca. 116:12 Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił? 116:13 Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę, 116:14 Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego. 116:15 Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych jego. 116:16 O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje. 116:17 Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę. 116:18 Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego, 116:19 W przysionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja.