Przypowieści Salomona - rozdział 2

2:1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie; 2:2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności; 2:3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim; 2:4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz: 2:5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz. 2:6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność. 2:7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości, 2:8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże. 2:9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą. 2:10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie: 2:11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię. 2:12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności; 2:13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi; 2:14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach; 2:15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich; 2:16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy; 2:17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina. 2:18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej. 2:19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota. 2:20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał. 2:21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej; 2:22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.