Księga Joba - rozdział 19

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 19:43, 9 sie 2015 autorstwa *>Łukasz Florczak
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

19:1 A odpowiadając Ijob rzekł:

19:2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

19:3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

19:4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

19:5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

19:6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

19:7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

19:8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

19:9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

19:10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

19:11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

19:12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

19:13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

19:14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

19:15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

19:16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

19:17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

19:18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

19:19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

19:20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

19:21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

19:22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

19:23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

19:24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

19:25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

19:26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

19:27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

19:28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

19:29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.