List św. Pawła do Rzymian 10:14

Z Notatki Biblijne
Wersja z dnia 10:35, 21 mar 2016 autorstwa Mariusz (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

10:14 Jakoż tedy wzywać będą tego, w którego nie uwierzyli? a jako uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? a jako usłyszą bez kaznodziei?

Komentarz

  • Mają uwierzyć
    1. Nikt nie może być Chrześcijaninem bez wcześniejszego poznania Chrystusa. Nie chodzi tu tylko o historyczną wiedzę, że ktoś taki żył, umarł i zmartwychwstał, lecz wiedza o przedmiocie i rezultacie tych wydarzeń.[1]
    2. Znajomość Jezusa oraz wdzięczne przyjęcie umysłem wyników Jego dzieła stanowi o wierze w Jezusa, jako nasz okup.[2]
    3. Świat nie miał Boskiej akceptacji; poganie nie mieli Boskiej akceptacji.[3]
  • Nie słyszeli
    1. Stan usynowienia został rozciągnięty na stosunkowo niewielką liczbę w czasie Wieku Ewangelii.[4]
    2. Nikt nie może wołać do Pana nie znając Go; dlatego konieczne jest, aby Chrystus nie tylko złożył samego siebie na okup za wszystkich, ale również aby o tym świadczono we właściwym czasie1 Tym. 2:6. [5]
    3. Każdy członek rodu Adama będzie przyprowadzony do niezbędnego poznania. Wszyscy dojdą do poznania prawdy.[6]
    4. Nie może być zbawienia bez wiedzy.[7]
    5. Wezwanie przychodzi za pośrednictwem głoszenia Ewangelii, każdy musi usłyszeć sam dla siebie, zanim zdoła przyjąć.[8]
  • Nie ma tego, który zwiastuje
    1. Jest przywilejem wszystkich, którzy stają się członkami Bożej rodziny, aby głosić te prawdy innym.[9]
    2. Jest zupełnie właściwe, aby głosić Ewangelię zarówno poganom jaki i Izraelowi.[10]
    3. To, co Chrześcijanie czasami próbują osiągnąć modlitwą, powinno być czynione poprzez głoszenie. [[Bóg|Bogu upodobało się zbawiać przez głoszenie, a nie przez modlitwę.[11]
    4. Nie oznacza to koniecznie publicznego głoszenia, lecz obejmuje również bardziej prywatne głoszenie prawdy, a także głoszenie za pomocą pisma drukowanego.[12]
    5. Nasz miłujący Ojciec zapewnił nauczyciela w owym wspaniałym Pomazańcu, Głowie i Ciele.[13]
    6. Bóg nigdy nie został bez żywych świadków na świecie.[14]
    7. Było konieczne, aby Kościół zaszczycony był posłannictwem Ewangelii, przed Wiekiem Tysiąclecia.[15]
    8. Św. Paweł poświęcił się pracy głoszenia imienia Jezus dlatego, że wierzył w Jezusa jako jedyną drogę zbawienia.[16]
    9. Jakże piękne są nogi tych, którzy głoszą ewangelię pokoju (pojednanie przez Jego krew, odpuszczenie grzechów) i niosą dobrą nowinę.[17]
    10. A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narodyGal. 3:8. [18]

Przypisy

  1. R-761:4
  2. R-761:4
  3. R-4989:4
  4. R-1007:6, R-2375:2
  5. R-923:6, R-3025:6, R-2122:3, R-690:6, R-76:6
  6. R-2122:3
  7. R-2375:2
  8. R-5134:1, A-101
  9. R-5134:1, R-923:5
  10. R-1970:4
  11. R-5834:1
  12. R-5834:1
  13. R-290:5, R-405:6
  14. R-715:5
  15. R-3282:4
  16. R-761:4
  17. R-1970:5
  18. R-405:6