List św. Pawła do Rzymian 13:12

13:12 Noc przeminęła, a dzień się przybliżył; odrzućmyż tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.

Komentarz

• Noc
  1. Ten okres ciemności, jaki rozpoczął się po upadku Adama.
  2. Sześć dni poprzedzających Wiek Tysiąclecia tworzy noc, w której obfituje grzech, gdzie ciemność okrywa ziemię i mrok narody – Izaj. 60:2.
  3. Naród żydowski miał światło księżyca, przymierze Zakonu i jego obietnice, które świeciły odbitym światłem słonecznym. Jednakże często odchodzili oni od światła swego prawa i kroczyli w mrokach.
  4. Jest to czas wspomniany przez proroka, gdzie Wieczorem bywa płacz – Psalm 30:6.
• Przeminęła
  1. Ponad dwie trzecie minęły w czasie, gdy Apostoł pisał tamte słowa.
  2. Bez względu na punkt widzenia, z którego spoglądamy na tę sprawę, musimy uznać, że spora część nocy grzechu przeminęła. Poranek nowej dyspensacji musi być blisko.
  3. Krótki czas, z Boskiego punktu widzenia, a nawet z ludzkiej perspektywy jest to krótki czas dla każdej jednostki.
• Dzień
  1. Wiek Tysiąclecia jest uznawany za siódmy dzień – dzień sabatu albo odpoczynku.
  2. Wiek Tysiąclecia już się rozpoczął, dzień Pański nadszedł, teraz trwa.
  3. Wspaniały dzień Sabatu.
  4. Ostatni dzień, wielki siódmy dzień.
  5. Z różnych perspektyw Wiek Ewangelii może być nazywany dniem albo pierwsze przyjście naszego Pana, albo Reformacja, jaka nastąpiła po Ciemnych Wiekach, albo czas obecny. Lecz słońce sprawiedliwości powstanie teraz.
  6. Żyjemy u wczesnego zarania nowej dyspensacji, a gdy tylko zbiory żniwa Wieku Ewangelii zostaną zgromadzone, wówczas królestwa tego świata staną się Królestwem naszego PanaObj. 11:!5.
  7. Gdy cnota spotka się ze sprawiedliwą nagrodą, a grzech i samolubstwo zostaną obnażone w całej swej obrzydliwej deformacji.
• Się przybliżył
  1. Apostołowie i pierwotny kościół żyli w czasie piątego dnia. Między nimi a dniem siódmym miał przyjść jeszcze tylko jeden dzień.
  2. O ileż bardziej stosowne jest to napomnienie w stosunku do nas, którzy żyjemy teraz, którzy widzimy oczami wiary Gwiazdę Poranną i pierwsze promienie światła poranku Tysiąclecia.

Żyjemy w czasie brzasku nowej dyspensacji. R5097:3, 3180:6 Już teraz pojawiają się szare pasma brzasku. R3830:6 Zamiarem Pana było, aby drugie przyjście było ustawiczną zachętą na przestrzeni całego wieku. R3180:6 W czasie tej wielkiej rewolucji intelektualnej, podczas wspaniałego Dnia Jehowy, pokrzepiającym jest widzieć, że mgliste zarysy Bożego planu zaczynają świtać w umysłach szczerych osób myślących. R1154:2 Odrzućmy – Prowadźmy życie zgodne z naszym obywatelstwem i naszymi zobowiązaniami względem Księcia Światłości, stawiając opór księciu ciemności, jego uczynkom i sposobom postępowania. R5339:6 Ponieważ nie sprzyjamy już więcej dziełom mroku. R3030:6 Uczynki ciemności – „Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody” (Izaj. 60:2). Szatan jest nazwany księciem ciemności i działa on w synach opornych (Ef. 2:2). R5338:2 Ciemność jest rezultatem niewiedzy, uprzedzeń i niezrozumienia – cały świat pogański pogrążony jest w wielkiej ciemności. R5769:5 Uczynki czynione w mroku, uczynki grzechu. Co do zasady, nie są one dokonywane otwarcie. R5769:6 Zło przyniosło ze sobą smutek i ciemność niewiedzy oraz przesądy pośród ludzkości, aż ludzkie sprawy uległy demoralizacji. R5097:2 Niesprawiedliwość. R3030:6 Przesądy i niewiedza. R5098:1, 5769:5 Wszystko, co jest samolubne i grzeszne. R5339:6, 5768:3 Wszystko odnoszące się do grzechu i błędu. R4401:6 Wszelkie uczynki, które nie będą w stanie uzyskać całkowitej akceptacji w świetle nowej dyspensacji. R3181:1 Rzeczy tajemne, które nie znajdują się w pełnej harmonii z Panem. R4402:2 „Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie” (1 Tes. 5:22). Byłoby sprzeczne ze sprawiedliwością, gdybyśmy czynili inaczej, w tym również gdybyśmy nie powstrzymywali się od samego zła, ponieważ umiłowaliśmy czystość i lubujemy się w moralnej doskonałości. R1789:4 Boża moc jest silniejsza niż gniew człowieka i sprawia, że oddaje Mu cześć; tych, którzy nie osiągną dobra, lecz będą przeinaczać Boskie rozrządzenia, tacy zostaną powstrzymani (Ps. 76:11). R3179:6 Pod względem poznania Bożego planu oraz zrozumienia znaczenia obietnicy danej Abrahamowi i jego potomstwu, co do błogosławienia świata, Żydzi znajdowali się w mrokach. R5769:5 Odrzućmy tedy – My, którzy jesteśmy z dnia. R5098:1 Większość świata, z pewnością, wolałaby czynić dobro niż zło, gdyby tylko warunki były korzystne. Jednakże Pan teraz powołuje tych, którzy mówią: Poświęcę wszystko, co mam, aby czynić to, co prawe. R5338:3 Obleczmy się – Abyśmy w tym dniu uzyskali akceptację. R1789:4 Jako niezbędne przygotowanie przed próbami tego szczególnego czasu. R3181:1, 4401:6 Zaciągnęliśmy się do armii Chrystusa i będziemy walczyć z wrogami naszej nowej natury. Będziemy się gorliwie starać, abyśmy zostali uznani za godnych połączenia z Panem w Jego Królestwie sprawiedliwości. R5339:6 Zmieniamy naszą wolę oraz nasze zewnętrzne zachowanie i zwyczaje życia, co pozwala nam reprezentować naszego Pana, jako Jego ambasadorzy – odmienieni na podobieństwo naszego Pana, w miarę, jak coraz wyraźniej rozpoznajemy Jego wspaniały charakter. R3030:6 Zbroję światłości – Zbroję sprawiedliwości i prawdy. R3831:1 Aby was chroniła, nie jak szata, lecz jako zbroja na szacie – „przywdziawszy pancerz sprawiedliwości (…) i miecz Ducha” 9Efez. 6:14, 17). R5770:1, 3030:6 Zbroję, która chroni przed strzałami przeciwnika, która obejmuje również przyłbicę zbawienia. R5339:6 Światłość jest tarczą chrześcijanina, zaś jej promienie dosięgają każdego zakątka ziemskiej nieczystości. R135:6 Zupełną zbroję Bożą, nie jako niepotrzebny ciężar, lecz jako ochronę w bitwie. R5098:1 Abyśmy w tym dniu uzyskali akceptację. R1789:4 Chrześcijanin uczy się ze swej słabości i Bożego miłosierdzia, wzmacniając się dzień po dniu w walce o to, co prawe. R5638:6 Ci, którzy będą współdziedzicami z Mesjaszem, muszą nauczyć się posłuszeństwa. Muszą być oni posłuszni nie tylko w zachowaniu zewnętrznym, lecz muszą okazywać posłuszeństwo wewnątrz, względem ducha, czyli intencji, Bożego prawa. R5638:3 Żydzi mieli gwiazdy – Abrahama, Dawida i proroków. Były to postacie, które rzucały mniej lub więcej światła na ich ścieżkę. R5338:5 Gdy Jezus przyszedł, był On wybranym przez Boga na światłość świata. Lecz nie był On światłem dla wszystkich. Jego światło jaśniało, ale nie było powszechne i niekiedy mało znane z powodu niewiedzy i powszechnej ślepoty. R5338:6 Gdziekolwiek pojawia się prawdziwe światło Jezusa, wówczas gani ono uczynki ciemności. R5770:1 Prawdziwe dzieci Boże, na podobieństwo świec, mają świecić na świeczniku (a nie pod korcem), aby dawać światło dla wszystkich znajdujących się w mroku dookoła. R3030:5