List do Hebrajczyków 4:1

4:1 Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.

Komentarz

• Obietnica
  1. Drogocenne obietnice, jakie zostały nam zagwarantowane na niezmienianych warunkach.

Do odpocznienia jego – Niebieskiego odpocznienia. R3913:5, 4401:4, 4275:3, 1841:6; PD8/15 Boskiego odpocznienia. R4996:3, 2487:4 Sabatu. F392 Chwały Królestwa. R1914:4, 1575:5, 296:4 Stania się współdziedzicami z naszym Odkupicielem. R4275:3 Do życia wiecznego na najwyższym poziomie, „w Boskiej naturze”. NS314:6 Przez pełne poświęcenie i doskonalenie świętości w naszych sercach i postępowaniu, a w ten sposób rozwijając nasze charaktery i będąc przekształcanymi z chwały w chwałę, na podobieństwo drogiego Syna Bożego. R4782:6, 1842:6 Wielki Sabat, królestwo Tysiącletnie, okres siódmego tysiąclecia. R4015:1 Miejmy się na baczności – Kościół, a nie świat. NS310:1 Obawa z szacunku, strach przed pomniejszeniem, obrażeniem naszego łaskawego Ojca i Pana. R4318:5, 5094:1 Kto traci bojaźń Bożą i obawę przed utratą wielkiej nagrody, ten znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie. R2289:5, 5652:5 Niemal wszyscy, którzy „odpadają”, najpierw tracą wszelką obawę i stają się zadufani w sobie. Częściowo z uwagi na utratę tej właściwej bojaźni jest niemożliwym ponownie odnowić ich ku pokucie. R3596:5 Istnieje taki stan, który charakteryzuje się zbytnią pewnością siebie. CR448:6 „A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł” (1 Kor. 10:12) R4311:1, 3667:5 Doskonała miłość usuwa obawę niewolnika, lecz nie obawę wynikającą z czci. R2986:6, 3726:2, 2289:4,5 Weźmy to pod rozwagę albo nie wejdziemy do wiecznego Bożego odpocznienia. R5388:2 Obawiajmy się utraty takiej wspaniałej perspektywy chwały, czci i nieśmiertelności w tym znaczeniu, że będziemy się starali ustawicznie realizować nasze poświęcenie i trwać w miłości Ojca. R3886:5, 5094:1, 4796:3 Aby obecny stan Boskiej łaski i błogosławieństwa nie ustał i nie ustąpił miejsca ziemskiej chmurze, która mogłaby zakryć Niebieskiego Ojca z pola widzenia oczu wiary. R2487:4 Powinniśmy się obawiać sami o siebie, abyśmy trwali w stanie doskonałej miłości do Boga i naszych bliźnich. R4479:5, 4841:5, 3667:5 Abyśmy zostali przyjęci i uznani za godnych życia wiecznego. R4401:1 Poczucie odpowiedzialności. R2102:6 Jest to święta bojaźń, która nas wszystkich motywuje. R5304:2 Nie chodzi tu o obawę wywołującą cierpienie lub rozpraszającą nas, lecz o racjonalną bojaźń, pomocną ludowi Bożemu w zachowaniu trzeźwości i równowagi umysłu we wszelkich sprawach. NS300:3 Powinniśmy uważać i modlić się, oraz kierować naszym postępowaniem z największa ostrożnością, abyśmy mogli uczynić nasze powołanie i wybór pewnym. R5990:4, 3929:4 Właściwa bojaźń, jaką posiadał nasz Mistrz. On nigdy się nie zniechęcił, nie powstrzymywał się wykonania pracy zleconej mu przez Ojca. R5712:6 Nasz Pan obawiał się, czy wykonał wszystkie wymagania swego urzędu kapłańskiego, wymagające złożenia przyjemnej ofiary. R1806:5 „Dla bogobojności został wysłuchany” (Hebr. 5:7). R1807:1, 4841:4 Bóg przewidział otchłań ognia i siarki dla wszystkich tych, którzy w sposób świadomy, inteligentny odrzucają Jego rządy. NS310:1 Mamy mieć obawę o tych, którzy opuścili „miejsce święte” oraz „dziedziniec” i odeszli od wszelkiej społeczności z Bogiem do „ciemności zewnętrznych”. T63 Nie obawę przed mękami, pochodzącą z niewiedzy i niezrozumienia Boga. R5304:2 Pozostał w tyle – Uchybił, nie uczynił swego powołania i wyboru pewnym. NS187:4 Wszyscy, którzy będą dzielili przewidziane zaszczyty, muszą wypełnić warunki powołania – wierność aż do śmierci. A195; R4810:3, 1699:6 Najlżejsze przeczucie, że zaczynamy uchybiać wspaniałym Boskim standardom, powinno napełnić nas obawą, że uchybimy wielkiemu zbawieniu. R5304:2 Każde uczucie nienawiści, złości lub złośliwości przeciwko bratu, lub każde uczucie im podobne. R3930:5; Pokłosie Żniwa 482:6 Św. Paweł nie mówił tu o tym, że sam pozostaje w tyle, lecz nakłaniał on swych adresatów, aby „uczynili swoje powołanie i wybranie pewnym” (2 Piotra 1:10). R4810:3 Niektórzy zginą, tak jak niektórzy zostaną zbawieni. R3083:2 Jak w obrazie stało się to w przypadku Nadaba i Abihu, synów Aarona. T41, 63; R3055:4 „Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i dokonawszy wszystkiego, ostać się” (Efez. 6:13). R3331:3