1 Księga Mojżeszowa - rozdział 15
Szablon:Nawigacja 15:1 Po tem wszystkiem stało się słowo Pańskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce.
Komentarz
- Nie bój się Abrahamie – Nie obawiaj się żadnych pogróżek, ani zemsty królów, których pokonałeś[1]
- Jam tarczą twoją:
- Hebr. 13:5 – Nie zaniecham cię, ani cię opuszczę[2]
- Ijoba 34:29 – Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy?[3]
- Nagrodą twoją obfitą:
Przypisy
15:2 I rzekł Abram: Panie Boże, cóż mi dasz? gdyż ja schodzę bez dziatek, a sprawcą domu mego jest ten Damaszczeński Eliezer.
Komentarz
- Damasceński Eliezer – Typ na ducha św.[1]
Przypisy
- ↑ F-171
1 Księga Mojżeszowa 15:3 1 Księga Mojżeszowa 15:4 15:5 I wywiódł go na dwór, i rzekł: Spojrzyj teraz ku niebu, a zlicz gwiazdy, będzieszli je mógł zliczyć; i rzekł mu: Tak będzie nasienie twoje.
Komentarz
- Zlicz gwiazdy – 1 Kor. 15:41 – gwiazda od gwiazdy różna jest w jasności[1]
- Tak będzie nasienie twoje:
Przypisy
15:6 Uwierzył tedy Panu, i poczytano mu to ku sprawiedliwości.
Komentarz
- Uwierzył tedy Panu – Wyraz tu użyty znaczy więcej, aniżeli "wierzyć". Zawiera się w nim myśl odpoczywać w wierze[1]
Przypisy
- ↑ R-3944:57, R-3945
15:7 I rzekł do niego: Ja Pan, którym cię wywiódł z Ur Chaldejskiego, abym ci dał ziemię tę w osiadłość.
Komentarz
- Ziemię tę w osiadłość – W przyszłości, bo wg słów św. Szczepana (Dzieje Ap. 7:5) nie dał mu w niej dziedzictwa i na stopę nogi[1]
Przypisy
- ↑ R-3945:58
15:8 Zatem rzekł Abram: Panie Boże, po czemże poznam, iż ją odziedziczę?
Komentarz
- Po czymże poznam – Jaki otrzymam widoczny znak, któryby wzmocnił moją wiarę, abym mógł pojąć te wielkie obietnice[1]
Przypisy
- ↑ R-3945:58
15:9 I odpowiedział mu: Weźmij mi jałowicę trzyletnią, i kozę trzyletnią, i barana trzyletniego, i synogarlicę, i gołąbiątko.
Komentarz
- Gołębiątko – Ptactwo jest uznane za młode do roku. Przedstawia, iż lata tych stworzeń oznaczają w sumie 11 lat. Jedenaście proroczych lat, a każdy rok liczący 360 dni, co daje dzień za rok, wyjdzie 11x360=3960, czyli 3960 lat, akurat licząc od czasu uczynienia przymierza Boga z Abrahamem, do 1915 r., kiedy miał on odziedziczyć ziemię[1]
Przypisy
- ↑ R-3957:79
1 Księga Mojżeszowa 15:10 15:11 Tedy się zleciało ptactwo do onych ścierwów, i odganiał je Abram.
Komentarz
Przypisy
- ↑ R-817:1, C-162
15:12 I stało się, gdy słońce zachodziło, że przypadł twardy sen na Abrama, a oto strach i ciemność wielka przypadła nań.
Komentarz
Przypisy
- ↑ R-3945:59, R-3946:1
15:13 I rzekł Pan do Abrama: Wiedz wiedząc, iż gościem będzie nasienie twoje w ziemi cudzej, i podbiją je w niewolą, i utrapią je przez cztery sta lat.
Komentarz
- Czterysta lat – Począwszy od Ismaela, który wyszydzał Izaaka w 30 lat po uczynionym przymierzu z Abrahamem, gdy Izaak miał 5 lat, aż do wyjścia z Egiptu. (Uwaga – 400 prorockich lat [400 x 360=144000] równa się 144 000 dni.)[1]
Przypisy
- ↑ R-2482:143
1 Księga Mojżeszowa 15:14 1 Księga Mojżeszowa 15:15 15:16 A w czwartem pokoleniu tu się wrócą; bo jeszcze nie wypełniła się nieprawość Amorrejczyka aż do tego czasu.
Komentarz
- Nieprawość Amorejczyka – Który przedtem posiadał tę ziemię[1]
- Jeszcze się nie wypełniła – Dan. 8:25 – Gdy przestępnicy złości dopełnią[2]
Przypisy
15:17 I stało się, gdy zaszło słońce, a ciemność była, a oto ukazał się piec kurzący się, i pochodnia ognista, która przechodziła między onemi podziały.
Komentarz
- Gdy zaszło słońce – Symboliczne światło Ewangelii, Prawda[1]
- A ciemność była – Symbolicznie przedstawia niedowiarstwo[2]
- Piec kurzący – Symbol czasu wielkiego ucisku[3]
- Pochodnia ognista – Wyobraża obecność Pańską[4]
Przypisy
15:18 Onegoż dnia uczynił Pan z Abramem przymierze, mówiąc: Nasieniu twemu dam tę ziemię, od rzeki Egipskiej, aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrates.
Komentarz
- Nasieniu twemu – Jako posiadłość w Tysiącleciu[1]
Przypisy
- ↑ R-3943:56, R-3944:1
1 Księga Mojżeszowa 15:19 1 Księga Mojżeszowa 15:20 1 Księga Mojżeszowa 15:21