1 Księga Mojżeszowa - rozdział 28
Szablon:Nawigacja 1 Księga Mojżeszowa 28:1 1 Księga Mojżeszowa 28:2 1 Księga Mojżeszowa 28:3 1 Księga Mojżeszowa 28:4 1 Księga Mojżeszowa 28:5 1 Księga Mojżeszowa 28:6 1 Księga Mojżeszowa 28:7 1 Księga Mojżeszowa 28:8 1 Księga Mojżeszowa 28:9 28:10 A Jakób wyszedłszy z Beerseba, szedł do Haranu.
Komentarz
- A Jakub wyszedłszy – Właściwie uszedł z domu z przyczyny wiary, jaką pokładał w przymierzu, które Bóg uczynił z Abrahamem[1]
Przypisy
- ↑ R-3967:98
1 Księga Mojżeszowa 28:11 28:12 I śniło mu się, a ono drabina stała na ziemi, a wierzch jej dosięgał nieba; a oto, Aniołowie Boży wstępowali i zstępowali po niej.
Komentarz
- A ona drabina:
- Jezus Chrystus, łączący niebo z ziemią[1]
- 1:51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Od tego czasu ujrzycie niebo otworzone i Anioły Boże wstępujące i zstępujące na Syna człowieczego. – Jan 1:51[2]
- A oto Aniołowie Boży – Posłannicy Boży, „Książęta” nowego okresu, licząc w to i Jakuba[3]
Przypisy
28:13 A Pan stał nad nią i rzekł; Jam jest Pan, Bóg Abrahama, ojca twego, i Bóg Izaaka, ziemię tę, na której ty śpisz, tobie dam i nasieniu twojemu.
Komentarz
- A Pan stał nad nią – 8:6 Ale my mamy jednego Boga Ojca, z którego wszystko, a my w nim; i jednego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego wszystko, a my przezeń. – 1 Kor. 8:6[1]
Przypisy
- ↑ R-3965:94
28:14 A będzie nasienie twoje jako proch ziemi, i rozmnożysz się na zachód, i na wschód, i na północy, i na południe; a będą ubłogosławione w tobie wszystkie narody ziemi i w nasieniu twojem.
Komentarz
- Jako proch ziemi:
- Nasienie ziemskie, obietnica powtórzona Jakubowi, ponieważ on sam był tym nasieniem[1]
- O takim, który tak wielką łaskę otrzymał od Pana, jak Jakub, nie powinno się wyrażać ujemnie[2]
- W nasieniu twoim – W Tysiącleciu[3]
Przypisy
28:15 A oto, Ja jestem z tobą i strzec cię będę gdziekolwiek pójdziesz, i przywrócę cię do tej ziemi; bo nie opuszczę cię, aż uczynię com ci rzekł.
Komentarz
- Do tej ziemi – Proroctwo o powrocie cielesnego Izraela do Palestyny[1]
- Nie opuszczę cię – Pan Bóg nie zapomniał zupełnie o cielesnym Izraelu[2]
Przypisy
28:16 Tedy gdy się ocknął Jakób ze snu swego, rzekł: Zaprawdę Pan jest na tem miejscu, a jam nie wiedział.
Komentarz
- Gdy się ocknął Jakub – Był zadowolony z poniesionej straty materialnej, ponieważ Pan Bóg uznał go za dziedzica obietnicy[1]
Przypisy
- ↑ R-3965:94
28:17 I zlęknąwszy się, rzekł: O jako to straszne miejsce! nic tu nie jest innego jedno dom Boży, a tu brama niebieska.
Komentarz
- Brama niebieska – Dom Boży. Gdzie dwóch, albo trzech zbierze się (Mat. 18:20) w imieniu Pańskim, tam „Drabina” dotyka ziemi[1]
Przypisy
- ↑ R-3965:95
28:18 I wstał Jakób bardzo rano, a wziąwszy kamień, który był podłożył pod głowę swoję, postawił go na znak, i nalał oliwy na wierzch jego.
Komentarz
- Postawił na znak – Teraz jest przywilej stawiać pamiątkę ostatniej Wieczerzy Pańskiej i chrztu[1]
Przypisy
- ↑ R-3965:95
28:19 I nazwał imię miejsca onego Betel; bo było przedtem imię miasta onego Luz.
Komentarz
Przypisy
- ↑ R-3965:95
28:20 Tedy uczynił Jakób ślub, mówiąc: Jeźliż będzie Bóg ze mną, a strzec mię będzie na tej drodze, którą ja idę, i da mi chleb ku jedzeniu, i odzienie ku obłóczeniu,
Komentarz
- Jeżeli będzie Bóg ze mną – Czyli dlatego, że Bóg jest ze mną[1]
- Da mi chleb ku jedzeniu – Myśmy powinni mieć podobne usposobienie. Jakub nie pragnął więcej, jak niezbędne potrzeby życia[2]
Przypisy
1 Księga Mojżeszowa 28:21 28:22 A kamień ten, którym wystawił na znak, będzie domem Bożym, a ze wszystkiego, co mi dasz, dziesięcinę pewną oddawać ci będę.
Komentarz
- Dziesięcinę oddawać będę:
- Ta gotowość poświęcenia dziesiątej części ku chwale Bożej była dobrowolna, a niewymuszona, pochodząca z czystej miłości i wdzięczności[1]
- Nowe Stworzenie poświęca wszystko, co posiada, lecz jeżeli może poświęcić dziesiątą część swojego czasu, środków i talentu, to może czuć się nader szczęśliwym[2]