Objawienie św. Jana 7:9

Z Notatki Biblijne
Skocz do: nawigacja, szukaj

7:9 Potemem widział, a oto lud wielki, którego nie mógł nikt zliczyć, z każdego narodu i pokolenia, i ludzi, i języków, którzy stali przed stolicą i przed oblicznością Baranka, obleczeni w szaty białe, a palmy były w rękach ich.

Komentarz

  • A oto lud wielki
  1. Gremium większe aniżeli grono Chrystusowe, którzy okazali dostateczną gorliwość do ofiarowania swojego życia, lecz nie ofiarowali go zupełnie na służbę Bożą. Wierni, lecz nie okazali się ochotnymi w posłuszeństwie, posiadali gorliwość, lecz nie według umiejętności. Z obawy śmierci nie dotrzymali swego zobowiązania, by życie swoje złożyć na ołtarzu ofiarnym, obciążeni troską o to życie i mniej lub więcej pokalani światowymi sprawami i wpływami. Mimo to liczą się oni do klasy dziewic, tj. takich, których intencje są czystymi [1]. 
  A. Żebyście zupełną zapłatę otrzymali
  1. 1:8 Strzeżcie samych siebie, żebyśmy nie stracili tego, koło czegośmy pracowali, ale żebyśmy odpłatę zupełną wzięli. 2 Jana 1:8 [2].
  2. Zsumowanie proroctw o klasie Wielkiego Grona [3]. 
  B. Dwie grupy, obydwie usprawiedliwione, spłodzone z ducha i kandydaci do współdziedzictwa z Chrystusem
  1. 16:7 Weźmie też dwu kozłów, a postawi je przed Panem u drzwi namiotu zgromadzenia. 16:8 I rzuci Aaron na oba kozły losy, los jeden Panu, a los drugi Azazelowi. 16:9 I będzie ofiarował Aaron onego kozła, na którego padł los Panu, i ofiarować go będzie za grzech. 16:10 Ale kozła, na którego padł los Azazela, postawi żywego przed Panem, aby oczyszczenie uczynił przezeń, a wypuścił go do Azazela na puszczą. 3 Mojż. 16:7; 3 Mojż. 16:8; 3 Mojż. 16:9; 3 Mojż. 16:10 - Losowanie w wyborze dwu kozłów [4].
  2. 23:17 Z domów waszych przyniesiecie chleby na obracanie tam i sam; dwa chleby, ze dwu dziesiątych części pszennej mąki z kwasem upieczone będą; pierwiastki to Panu. 3 Mojż. 23:17 - Dwa kwaszone chleby na obracanie, 16 Nisan [5].
  3. 13:8 Bo się stanie po tej wszystkiej ziemi, mówi Pan, że dwie części w niej wytracone będą i pomrą, a trzecia zostanie w niej. Zach. 13:8 - Dwie części wytracone [6].
  4. 22:17 Błogosławiąc, błogosławić ci będę, a rozmnażając rozmnożę nasienie twoje, jako gwiazdy niebieskie, i jako piasek, który jest na brzegu morskim; a odziedziczy nasienie twoje bramy nieprzyjaciół twoich. 1 Mojż. 22:17 - Włączone w niebieskie nasienie jako gwiazdy [7].
  C. Pierwszy powód zawodu - próżnowanie
  1. 25:2 A było z nich pięć mądrych, a pięć głupich. Mat. 25:2 - Pięć było głupich [8].
  2. 3:12 A jeźli kto na tym gruncie buduje złoto, srebro, kamienie drogie, drwa, siano, słomę, 1 Kor. 3:12 - Budowanie z drzewa, siana i słomy [9].
  D. Drugi powód zawodu - nieposłuszeństwo
  1. 3:6 Dla których rzeczy przychodzi gniew Boży na syny odporne. Kol. 3:6 - Włączeni do synów opornych [10].
  2. 19:26 I obejrzała się żona jego idąc za nim, a obróciła się w słup solny. 1 Mojż. 19:26 - Pamiętajcie na żonę Lota [11].
  3. 1:1 Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi; Psalm 1:1 - Grzeszący przeciwko ich przymierzu [12].
  E. Trzeci powód zawodu - bojaźń
  1. 2:15 A iżby wyswobodził tych, którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli. Hebr. 2:15 - Przez całe życie podlegli byli niewoli [13].
  2. 13:31 I hamował Kaleb lud szemrzący przeciw Mojżeszowi, i mówił: Pójdźmy a posiądźmy ziemię, bo ją pewnie sobie podbijemy. 4 Mojż. 13:31 - Dziesięciu szpiegów z Kalebem i Jozuem [14].
  3. 18:3 I zawołał Achab Abdyjasza, który był sprawcą domu jego. (A Abdyjasz się bardzo Pana bał; 1 Król. 18:3 - Abdyjasz [15].
  4. 1:8 Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich. Jak. 1:8 - Dwoistego umysłu, niestateczny [16].
  F. Czwarty powód zawodu - zarozumiałość
  1. 10:1 Tedy synowie Aaronowi, Nadab i Abiju, wziąwszy każdy kadzielnicę swoję, włożyli w nią ognia, i włożywszy nań kadzidła ofiarowali przed obliczem Pańskiem ogień obcy, czego im był nie rozkazał. 3 Mojż. 10:1 - Abiju i jego obcy ogień [17].
  2. 8:20 Pominęło żniwo, skończyło się lato, a myśmy nie wybawieni. Jer. 8:20 - Żniwo przeminęło, a myśmy niewybawieni [18].
  3. 25:24 A przystąpiwszy i ten, który był wziął jeden talent, rzekł: Panie! wiedziałem, że jesteś człowiek srogi, który żniesz, gdzieś nie rozsiewał, i zbierasz, gdzieś nie rozsypywał; Mat. 25:24 - Niepożyteczny sługa [19].
  4. 18:28 A wyszedłszy on sługa, znalazł jednego z spółsług swoich, który mu był winien sto groszy; a porwawszy go, dusił go, mówiąc: Oddaj mi, coś winien. {Mat.|18:28|}} - Zły sługa, nieposiadający ducha Mistrza [20].


Przypisy

  1. ↑ C-364, D-578, F-127, F-168
  2. ↑ R-4078:315}
  3. ↑ R-4078:315}
  4. ↑ T-60
  5. ↑ R-2447:66}
  6. ↑ R-3776:151}
  7. ↑ R-2067:277}
  8. ↑ C-94, F-75
  9. ↑ T-69, T-70
  10. ↑ R-2458:141}
  11. ↑ C-194
  12. ↑ R-2698:281}
  13. ↑ T-70, T-71
  14. ↑ R-4046:251}
  15. ↑ R-3401:221}
  16. ↑ R-2375:312}
  17. ↑ R-4030:220}
  18. ↑ D-578
  19. ↑ R-2765:61}, R-3871:318}
  20. ↑ R-2667:219}, R-3802:199}
  21. ↑ R-4654:244
  22. ↑ R-4997:103, R-5232:137
  23. ↑ R-5864:75
  24. ↑ S1933:07:109, S1961:01:13, N’ 1969.01.7, Q-256, Q-607, Q-679
  25. ↑ Q-256, Q-712
Źródło: „http://notatkibiblijne.pl/index.php?title=Objawienie_św._Jana_7:9&oldid=226744”