Dzieje Apostolskie 2:17
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
2:17 I będzie w ostateczne dni, (mówi Bóg): Wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą, a starcom waszym sny się śnić będą.
Komentarz
- Po dniach wspomnianych w następnym wierszu[1].
- Potem, gdyśmy przyjęli ducha przysposobienia[2].
- Po dniu pomsty, który upokorzy arogancję ludzką[3].
- Później, gdy świat ujrzy cudowne błogosławieństwa Boże okazane Izraelowi w początku dnia tysiącletniego[4].
- W drugiej połowie siedmiotysięcznego okresu, w którym zło zostało dozwolone. Prorok Joel żył w pierwszej połowie tego czas okresu[5].
- Wyleję z ducha mego – "A duch i oblubienica mówią: przyjdź! A kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota" Obj. 22:17[6].
- Na wszelkie ciało
- Nie tak, jak teraz, na małą garstkę sług[7].
- Ale na cały rodzaj ludzki[8].
- Oświecając i pomagając mu do przezwyciężenia odziedziczonych złych skłonności i przyprowadzając go do stanu doskonałego[9].
- Lecz wtedy będzie również potrzeba, jak i teraz, by się ofiarować Bogu i przyswajać sobie Prawdę w osiągnięciu korzyści w żywocie[10].