Ewangelia św. Mateusza 15:22
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
15:22 A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedłszy, wołała, mówiąc do niego: Zmiłuj się nade mną Panie, synu Dawidowy! córka moja ciężko bywa od dyjabła dręczona.
Komentarz
- Niewiasta Kananejska
- Wołała
- Wielkim głosem, prawdopodobnie z płaczem.[3]
- Nie tylko że przezwyciężając przesądy swych pogańskich poglądów, lecz także dumę i strach przed odrzuceniem, jako niegodna łaski, jakiej szukała.[4]
- Jako biedna i niewykształcona kobieta z pewnością miała wielkie opory w przystąpieniu do wykształconego człowieka, zwłaszcza tak godnego uwagi, jak ten Wielki Prorok Izraela.[5]
- Zmiłuj się nade mną
- Synu Dawida
- Okrutnie dręczona
- W niebezpieczeństwie zupełnej utraty rozumu.[9]
- Przez demona
- Upadłego anioła. Jest to wielką i ważną prawdą, że wiele ludzi jest mniej lub bardziej opętanych przez złe duchy – demony.[10]
- W pewnym sensie, wszelki grzech i choroba są przypadłościami diabelskimi, wynikiem kłamstwa Szatana.[11]