21:34 A gdy się przybliżył czas odbierania pożytków, posłał sługi swoje do onych winiarzy, aby odebrali pożytki jej.
Komentarz
- Czas winobrania
- Pan miał prawo oczekiwać owoców od Izraela.[1]
- Wyznaczony czas żniwa, w którym żyli ci, do których się wówczas zwrócił.[2]
- Wieśniacy ci wykonywali swą pracę od czasów wyjścia z Egiptu aż do czasu przyjścia Mesjasza, czyli prze okres niemalże 19 stuleci.[3]
- Posłał sługi swoje
- Proroków i nauczycieli.[4]
- Słudzy ci (prorocy) i ich nauka stali się sprawdzianem miłości, oddania i lojalności dzierżawców winnicy, a także rozwoju charakteru ludu Izraela.[5]
- Do wieśniaków
- Władców Izraela, którzy, ze względu na ich władzę i potęgę, byli szczególnie odpowiedzialni za stan narodu, choć fakt ten nie zwalniał od odpowiedzialności poszczególnych jednostek.[6]
- Jego owoce
- Wdzięczność, miłość, posłuszeństwo, łagodność, chęć do słuchania.[7]
- Przypuszczał, iż wobec niemożności wykonania Zakonu będą oni mieć silniejsze charaktery, bardziej lojalni i oddani Bogu, pragnący nastania rzeczywistego Królestwa.[8]
- Oczekiwał prawa, a oto bezprawie; sprawiedliwości, a oto – krzyk. - Izaj. 5:7 [9]
Przypisy
- ↑ R-1796:1, R-5504:6
- ↑ R-1795:6
- ↑ R-1982:3
- ↑ R-4678:3, R-1982:5, R-5504:6, R-1796:1
- ↑ R-5504:6
- ↑ R-1796:1
- ↑ R-1795:6, R-4678:4
- ↑ R-5504:6
- ↑ R-1982:3