Ewangelia św. Mateusza 24:21

24:21 Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie.

Komentarz

• Wtedy bowiem
  1. Pod koniec Wieku Ewangelii i jego żniwa.
  2. Jako wynik samolubstwa przekraczającego wszelkie granice, dojrzewającego do wydania swego owocu.
• Wielki ucisk
  1. Ogólny i straszny.
  2. Czas wojny i ucisku ogarniający wszystkie narody.
  3. Będzie on dotyczył instytucji społecznych, finansowych, politycznych i religijnych.
  4. Spór narodów, partii i związków ulegnie rozszerzeniu na jednostki i wywoła indywidualne konflikty i spory na świecie.
  5. Anarchia i zniszczenie zrodzone z obawy i desperacji, a nie z wyboru lub umiłowania bezprawia.
  6. Spory, nienawiść, wrogość, anarchia.
  7. Ucisk, jaki dosięgnie Babilon, stanie się początkiem Wielkiego Ucisku, którym się zakończy ten wiek.
  8. Agresja ze strony trustów i syndykatów wywoła ostateczną katastrofę tego wieku, we wraku całej społecznej struktury.
  9. Wywołany zostanie brakiem zaufania, odrzuceniem ufności. (Hebr. 10:35)
  10. Biedni bogaci będą przechodzili szczególny ucisk i smutek, gdy całe zgromadzone przez nich bogactwo stanie się bezwartościowe, – Jak. 5:1-5
  11. Zostanie wywołany nie tylko przez niesnaski narodowe, ale także przez społeczne pretensje, ambicje i niepokoje.
  12. Wywołany manifestacjami Boskiej sprawiedliwości i sprzeciwu wobec grzechu i wszelkiej nierówności.
  13. Spowodowany przejściem od władzy grzechu i śmierci do królowania sprawiedliwości i życia.
  14. Rozbicie w drzazgi ziemskich instytucji, wielki kryzys.
  15. Duch niezadowolenia pobudzony poznaniem bezwiednie wywoła rozpad naszych obecnych instytucji.
  16. Objawienie Boskiej sprawiedliwości.
  17. Wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi; tak potężne było to trzęsienie. – Obj. 16:18
  18. Tak niszczycielskie w swym charakterze, że wywoła rozpad obecnych złych, samolubnych struktur społecznych, przygotowując ustanowienie „nowej ziemi”.
  19. Na popiołach czasu ucisku ustanowione zostanie Królestwo Mesjańskie, w pełnej władzy i chwale.
  20. Rozpoczęcie panowania Mesjasza oznaczać będzie zaistnienie największej rewolucji, jaką świat kiedykolwiek widział. Królowie i książęta będą kurczowo trzymać się władzy aż do ostatka, ale w rezultacie wszystko legnie w gruzach.
  21. Będzie to bitwa pomiędzy olbrzymami; po jednej stronie wystąpią finansowe potęgi, trusty itp., a po drugiej olbrzymie organizacje pracy i związki zawodowe.
  22. Anarchia Rewolucji Francuskiej oraz anarchia, jaka obaliła naród żydowski w roku 70 n.e., są biblijnymi przykładami tego, czego należy spodziewać się w najbliższej przyszłości.
  23. Gdy ostatni członek Ciała Chrystusowego przejdzie za zasłonę.
  24. Dzień sądu nad ludzkością, pod względem społecznym i narodowym; dzień narodowych rekompensat.
  25. Nie w celu zniszczenia świata, ale wykonania roli podobnej do pługa, który orze ugór i przygotowuje serca ludzkości.
  26. Początek Jego chwalebnego tysiącletniego panowania, czarna godzina.
  27. Królestwo Mesjasza będzie straszne dla tych, którzy czynią zło, ponieważ prawda w jakiś sposób pośredni, bądź bezpośredni doprowadzić ma do przekucia ziemi.
  28. Nie powinniśmy myśleć o wojnach jako o czymś szczególnym, co miał na myśli nasz Pan, mówiąc o wielkim ucisku, jakim zakończy się ten wiek.
  29. Wynikający z wiatrów walki i ucisku, jakie rozpętane zostaną po zakończeniu dzieła pieczętowania.
  30. Tak jak żniwo wieku żydowskiego zakończyło się czasem ucisku, tak słowa naszego Pana zapewniają nas, że ten wiek Ewangelii również zakończy się czasem ucisku.
  31. Narody muszą przejść przez niego, aby zostać upokorzonymi, zanim będą gotowe na otrzymanie błogosławieństw z Nowego Jeruzalem.
  32. W ten sposób świat dowie się, że Jezus rozpoczął swoje królestwo.
  33. Nie oczekujemy (1910) tego ucisku przed październikiem 1914 roku.
  34. Aluzja do Armagedonu.
  35. Armagedon wciąż należy do przyszłości (1914) – być może, następnej wiosny.
  36. Obecna wojna (1914) nie jest czasem wielkiego ucisku w ścisłym znaczeniu, lecz jego zapowiedzią; czas wielkiego ucisku zostanie wywołany anarchią.
  37. Obecne wydarzenia (1914) wytoczą ze świata krew i skarby. Następnie chore, słabe i mdlejące narody staną się ofiarą socjalizmu, który przerodzi się w anarchię.
  38. Wielki czas rewolucji i anarchii, przepowiedziany przez Biblię, nastąpi po tej wojnie (1915).
  39. Właśnie się rozpoczął. Codziennie żar ludzkiej namiętności wzmaga się (1916).
  40. Będzie trwał aż do czasu Boskiej interwencji.
  41. Został wstrzymany na czas, gdy lud Boży jest pieczętowany na swych czołach.
  42. Czas, w którym zakończy się obecny wiek, a rozpocznie się Tysiąclecie.
  43. Przy końcu tego Wieku Ewangelii zostaną podliczone rachunki; za świadome grzechy (niedziedziczne) zostanie wymierzona odpłata.
  44. Straszna lekcja, jaką nabędzie wtedy ludzkość, wystarczy na zawsze.
  45. Patrz także komentarze do Mat. 23:35
• Jakiego nie było
  1. Okrucieństwo nigdy wcześniej nie spotykane.
  2. Ponieważ dzisiejsze warunki czynią każdego członka społeczeństwa bardziej zależnym niż kiedykolwiek wcześniej.
  3. Uspokojenie nastąpi tylko poprzez ustanowienie Królestwa Bożego.
  4. Jest to dowód na to, że proroctwo to odnosiło się do czegoś więcej niż jedynie zburzenia Jerozolimy w roku 70 n.e.
• I nie będzie
  1. Ponieważ proces naprawy zostanie przeprowadzony tak dogłębnie, że nigdy więcej nie trzeba będzie go powtarzać.
  2. Słowa te zostały dodane przez naszego Pana do proroctwa Daniela 12:1.
  3. Koniec wszelkiego czasu ucisku.
  4. Wielki końcowy ucisk w historii świata, charakteryzujący się okresem nieznanej dotąd w takim stopniu anarchii, w którym upadną wszelkie nadzieje i ambicje ludzkie.
  5. Efekt tego ucisku zostanie wywołany Boską opatrznością, którym będzie ustanowienie Królestwa sprawiedliwości tak, że podobny ucisk już nigdy więcej nie będzie możliwy.
  6. Jeżeli już czas ucisku musi nadejść, pocieszająca jest świadomość, że będzie to ostatni taki okres.