Ewangelia św. Mateusza 26:25

26:25 A odpowiadając Judasz, który go wydawał, rzekł: Izalim ja jest, Mistrzu? Mówi mu: Tyś powiedział.

Komentarz

• Judasz
  1. Judasz bezwstydnie wyzwał Pańską znajomość swego oszukańczego zachowania i powiedział: Chyba nie ja?
  2. Klasa Judasza to ci, których serca nie są lojalne, ale samolubne, którzy chętnie biorą udział w planach Przeciwnika.
• Chyba nie ja, Mistrzu?
  1. Gdyby nie zadał tego pytania, oznaczałoby to, że zgodził się, że to o niego chodzi.
  2. Miał brawurowe nastawienie.
• Ty powiedziałeś
  1. Tak, mam na myśli ciebie.
  2. W tym momencie Judasz opuścił pomieszczenie, aby dokonać zdrady.
  3. Prawdopodobnie Judasz nie był obecny, gdy nasz Pan umywał nogi pozostałym apostołom, a następnie ustanowił Pamiątkę; tym samym, jedynie lojalni, oddani uczniowie Chrystusa powinni się spotykać, aby czcić rocznicę Jego śmierci.
  4. Nie była to groźba ani przejaw gorzkości, lecz jedynie wyraz smutku i litości. Podobnie i wobec naszych wrogów powinniśmy czuć litość, a nie nienawiść.
  5. Mistrz aż do końca był wobec niego łagodny, dając mu wiele okazji do ustąpienia i zmiany postępowania, aż do ostatniej chwili.
  6. Fakt, że Jezus wiedział zawczasu, kto Go zdradzi, nie dowodzi, że miał tę świadomość w chwili, gdy wybierał Judasza.
  7. Wypełnił się Boski plan i Pisma; lecz Boska wszechwiedza zaznaczona jest przypadkiem, bez sugerowania, że Bóg w jakikolwiek sposób zainicjował zdradzieckie działanie.
  8. Judasz został zraniony swym własnym złym postępowaniem, a nie Boską wszechwiedzą; podobnie jest ze wszystkimi.