Ewangelia św. Mateusza 6:11

6:11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.

Komentarz

• Chleba naszego powszedniego

  „Chleba, którego potrzebujemy”. (Przekład American Revision)

  Elementy konieczne do życia, doczesne i duchowe.

  Prośbę tę zanosi nowe stworzenie, co wskazuje, że chodzi tu głównie o pokarm dla nowego stworzenia.

  Myślą ukrytą tutaj jest wskazanie na ciągłą zależność od Pana, dzień po dniu, odnośnie wszelkich potrzebnych rzeczy – pokarmu, ubioru, itd.

  Powinniśmy prosić zwłaszcza o chleb duchowy, jedynie okazyjnie modląc się o rzeczy ziemskie, ponieważ nasze ciała poświęciliśmy Bogu.

  Pewnym jest to, że bezustannie potrzebujemy chleba duchowego, prawdy, aby nasze duchowe życie było podtrzymane tak, jak potrzebujemy zwykłego chleba, aby podtrzymać nasze doczesne życie.

  Nie powinniśmy dopraszać się specjałów.

  Nie wyszczególniając, co byłoby najlepsze dla naszego podniebienia. Tę część mamy pozostawić Jemu, wspominając jedynie, że polegamy na Nim w kwestii środków do życia.

  Najwięcej, co powinniśmy uczynić, to wspomnieć Mu o obietnicach zaspokajania ziemskich potrzeb i o naszej w Nim ufności.

  Powinniśmy nasze pokarmy spożywać z wdzięcznością, nawet, jeśli będzie to chleb i woda.

  Nie szemrając, jak Izraelici podczas wyjścia z Egiptu, którzy żądali czegoś równie dobrego jak misy pełne mięsa, jak mieli w Egipcie.

  Nie byłoby właściwym dla świętych, aby żebrali.

• Daj nam

  Zdarzają się ludzie, którzy nie jedzą i nie pracują, lecz problem w przypadku wielu chrześcijan jest ten, iż oni nie jedzą wcale lub bardzo rzadko, w wyniku czego umierają z głodu.

  Bóg zna nasze potrzeby tak, że nie musimy wskazywać mu, czy chodzi nam o duchowy czy cielesny pokarm.

  Pokazując naszą ufność w nim i w jego obietnicach.

  Jeżeli nie odczujemy Boskiej opatrzności, wierzący nie powinni myśleć, iż dzieje się tak z powodu braku mocy lub niedopatrzenia, lecz dlatego, iż Boska mądrość wie najlepiej, co jest dla nas korzystne.

• Dzisiaj

  Nie dla składowania żywności na wiele dni naprzód.

  Nie możemy pojąć, dlaczego niektórzy z chrześcijan odważają się nie dziękować za codzienny pokarm. Ci, którzy zaniedbują tego dobrego zwyczaju, są wielkimi przegranymi.