Ewangelia św. Mateusza 9:37
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
9:37 Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
Komentarz
- Żniwo
- Wieku Żydowskiego.[1]
- Koniec Wieku Ewangelii, tak samo jak koniec Wieku Żydowskiego, nazwany jest żniwem.[2]
- Praca żniwiarska składa się z wielu części, mniej lub bardziej ważnych. Wagę poszczególnych części możemy źle oceniać.[3]
- Wielki Nauczyciel uczy wyraźnie, iż podczas dzieła żniwa odbywało się równocześnie dzieło siania.[4]
- Objawił się On wtedy w podwójnym charakterze – Oblubieńca i Żniwiarza. (patrz werset 15) [5]
- Wprawdzie wielkie
- Nie można oczekiwać wielkich rezultatów opierając się jedynie na nadziei, że ktoś przeprowadzi za nas to dzieło, usłyszy i otrzyma błogosławieństwo w służbie, ale każdy z nas musi podjąć taką pracą, jaką potrafi.[6]
- Prywatne rozmowy miały największy wpływ, jeżeli chodzi o pozyskiwanie ludzi.[7]
- Szczegóły dzieła żniwa Wieku Ewangelii [8]
- Robotników mało
- Jego apostołowie, po dwóch, a także wysłanych później „siedemdziesięciu”.[9]
- Było ich przywilejem okazać swoje zaangażowanie w sytuacji, gdy istniało wielkie pole, a mało chętnych było do żniwa.[10]
- Praca Jezusa i Apostołów zaowocowała zgromadzeniem około 500 braci, godnych zgromadzenia podczas działalności naszego Pana.[11]