Księga Izajasza 18:2
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
18:2 Która posyła posłów przez morze po wodach w łodziach z sitowia, mówiąc: Idźcie, posłowie prędcy! do narodu rozszarpanego i splundrowanego, do ludu strasznego z dawna i dotąd, do narodu do szczętu podeptanego, którego ziemię rzeki rozerwały.
Komentarz
- Posyła posłów – Posłańcy Prawdy Bożej[1]
- W łodziach z sitowia – Papier papirusowy (książki)[2]
- Posłowie prędcy – Posłańcy światła, brzasku Tysiąclecia - książki, broszury, literatura, itp.[3]
- Do narodu – Do ludu świętego, królewskiego kapłaństwa[4]
- Splądrowanego – Wypolerowanego doświadczeniami[5]
- Strasznego – W swych doświadczeniach i prześladowaniu, jakie znosił[6]
- Narodu do szczętu – Którego doświadczenie w życiu Pan tak zastosował, aby to było dla jego najwyższego dobra[7]
- Podeptanego – Jako część Jego doświadczeń[8]
- Którego ziemię – Niebo[9]
- Rzeki – Śmierć[10]
- Rozerwały – Podzieliły. Rzeka śmierci oddziela święty naród od jego posiadłości[11]