List św. Pawła do Rzymian 11:26

11:26 A tak wszystek Izrael będzie zbawiony, jako napisano: Przyjdzie z Syonu wybawiciel i odwróci niepobożności od Jakóba.

Komentarz

• I w ten sposób
  1. „Wówczas” (Diaglott).
  2. W ten sposób albo wtedy.
• Będzie zbawiony
  1. Od swego zaślepienia.
  2. Zbawiony od zaślepienia i potykania się, jakie przyszło na nich, gdy Bóg ich odrzucił.
  3. Zbawieni od zaślepienia, w jakim trwają od niemalże dziewiętnastu stuleci.
  4. Od zaślepienia.
  5. Od ich zaślepienia, niewiedzy, błędnego zrozumienia w czasie, gdy objawił się On podczas swego pierwszego przyjścia.
  6. Przywróceni do łaski.
  7. Przywróceni ze stanu odcięcia.
  8. Boża łaska powróci, gdy znajdą się brakujący członkowie klasy wybranych.
  9. Byli oni odcięci od Jego łaski w czasie, gdy Oblubienica Chrystusowa była wybierana, lecz powrócą do łaski, gdy dzieło to zostanie ukończone.
  10. Nie do niebiańskiej chwały albo wiecznego życia. Izrael zostanie wybawiony od swego zaślepienia i odrzucenia przez Boga, które przyszło na nich jako na naród, gdy odrzucili Mesjasza.
  11. Będą oni jeszcze mieli udział w błogosławieństwach, jakich się spodziewali w czasie, gdy zostali odłamani, a mianowicie, w cielesnej, ziemskiej części błogosławieństw.
  12. Otrzymają rzeczy obiecane im jako ziemskiemu nasieniu.
  13. Gdy duchowe Królestwo Boże zostanie wywyższone, Boża łaska powróci do Izraela cielesnego i będą oni pierwszym narodem, jaki będzie błogosławiony w ramach nowego porządku rzeczy, jaki wówczas będzie panował.
  14. Wszyscy Żydzi potępieni na śmierć pod Przymierzem Zakonu zostaną z niej oswobodzeni, jak tylko wybrane Ciało wielkiego Zbawiciela, wielkiego Pośrednika, najwyższego Kapłana zostanie skompletowane.
  15. Wielka przepaść będzie istnieć dopóty, dopóki duchowy Izrael nie zostanie „zapieczętowany” i „zgromadzony”. Wówczas Izrael będzie pierwszym narodem, jaki dostąpi błogosławieństw „drugiego deszczu”.
  16. Nie powinniśmy się spodziewać, że błogosławieństwo i oświecenie dosięgnie ich inaczej, jak tylko przez wielki ucisk, w jakim będą mieli udział na równi z innymi, a z którego zostaną wybawieni i okryci błogosławieństwem przez duchowy Izrael.
  17. Fakt, że łaska zaczyna wracać do Izraela, jest dowodem, że żyjemy w okresie nakładania się na siebie dwóch wieków.
  18. Przypowieść o bogaczu i Łazarzu mówi jedynie, że bogacz (Izrael) przeminął jako naród (mimo iż pozostał jako ludzie); nie mówi ona nic na temat zwolnienia z tej udręki.
  19. Odrzucenie Izraela nie jest trwałe.
  20. Ozeasz 6:2 mówi o tysiącletnich dniach. Pierwsze tysiąc lat rozpoczęło się, gdy Żydzi objęci zostali sądem. Trzeci rozpocznie się, gdy zostaną wzbudzeni do łaski w Królestwie Chrystusowym.
  21. Ozeasz 6:2 wspomina o wczesnym poranku trzeciego dnia – tysiącletniego panowania Mesjasza, gdy od obecności Pańskiej nadejdą czasy ochłody i deszczu (Oz. 6:3).
  22. Fragment ten nie mówi, że cały Izrael będzie wiecznie zbawiony, ale jedynie, że cały Izrael zostanie wybawiony od swego zaślepienia, które dotknęło cały naród, gdy ten odrzucił Mesjasza.
• Cały Izrael
  1. Żywi i martwi.
  2. Całe dwanaście pokoleń.
  3. Zwróćmy uwagę na przypadki pojawiania się słowa Izrael w Nowym Testamencie w Konkordancji Young’a; nasz Pan i apostołowie nie odnoszą się do domu Izraela jedynie jako do „dziesięciu plemion”, lecz do „całego Izraela”.
  4. To cały dom izraelski. Wyprowadzę was z waszych grobów, ludu mój, i wprowadzę was do ziemi izraelskiej – Ezech. 37:11-12.
  5. Dekret Cyrusa zezwalający Żydom na powrót z niewoli skierowany był, ponad wszelkimi podziałami, do całego Izraela: do Wieku Ewangelii zgromadzona została resztka [[Izrael|Izraela, a nie jedynie Juda.
  6. Św. Paweł zwraca się do niektórych mieszkających w Rzymie, lecz cytuje proroctwa skierowane przeciwko „całemu domowi Izraela”, żyjącemu za jego czasów, bez ograniczeń i zastrzeżeń, nie zagubionych, lecz dobrze znanych jako „Żydzi”.
  7. Obietnica jest pewna dla obu rodzajów potomstwa, nie tylko dla tego według ducha, lecz również tego według Zakonu. Istnieje podwójny przydział Boskiego miłosierdzia i opatrzności.
  8. Dwa narody izraelskie, według ciała i według ducha, były zobrazowane w Izaaku i Ismaelu oraz w Jakubie i w Ezawie. Dziedzic obietnicy był młodszy; duchowy Izrael rozwinie się po Izraelu cielesnym.
  9. Gdy duchowy Izrael rozwinie się jako prawdziwe nasienie Abrahama, poprzez Chrystusa, wówczas Boża łaska powróci do Izraela cielesnego, który dostąpi miłosierdzia na warunkach Boskiego przymierza.
  10. Co ewentualnie oznacza każde stworzenie.
  11. Korzeń zawiera dwa zestawy gałęzi: pierwszy, który stanowią wybrane gałęzie (naturalne i wszczepione) – Chrystus, który będzie błogosławił wszystkim narodom; oraz drugi, niższy rząd gałęzi ponownie wszczepionych (odnowiony Izrael).
• Jak napisano
  1. W Psalm 14:7.
• Przyjdzie z Syjonu
  1. Kościół Wieku Ewangelii.
• Duchowy Izrael
  1. Kościół.
  2. Duchowy Kościół.
  3. Uwielbiony Kościół Wieku Ewangelii, duchowy Syjon.
  4. Góra Syjon, uwielbiony Kościół albo Królestwo, które w pewnym sensie rozpoczęło się w 1878 roku, kiedy to nasz Król uzyskał władzę rządzenia, chociaż klasa „stóp” nie była jeszcze w pełni rozwinięta i uwielbiona.
  5. Przyjdzie jako Odkupiciel dla Syjonu (Kościół, „Ciało Chrystusowe”) i dla tych, którzy w Jakubie odwrócili się od występku - mówi Pan – Izaj. 59:20.
  6. Zanim Nowe Przymierze będzie mogło zacząć działać, Wybawiciel musi przyjść z Syjonu (Nowego Jeruzalem; Sara, matka Izaaka; Rachela, matka dziecka obietnicy i dziecka boleści).
  7. Syjon jest inną nazwą Nowego Jeruzalem, o którym Apostoł mówi, że jest matką wszystkich (Gal. 4:26). Syjon jest reprezentowany przez Sarę, żonę Abrahama, matkę Izaaka.
  8. Określenie „Syjon” jest niekiedy stosowane do Jerozolimy, a także do jej mieszkańców; w czasie Wieku Ewangelii stosuje się ono do całego ciała zdeklarowanych chrześcijan, na próbie członkostwa w prawdziwym Syjonie.
  9. Chłopiec, o którym mowa u Izaj. 66:7 to Malutkie Stadko – prawdziwy Syjon w Bożej ocenie, dojrzała pszenica Kościoła Wieku Ewangelii, oddzielona od kąkolu w nominalnym kościele, o którym tutaj jest mowa.
• Pierworodny potomstwa Syjonu
  1. zwycięzca i dziedzic wszystkich rzeczy. Zanim obiecane błogosławieństwa staną się udziałem Jakuba (cielesnego Izraela), najpierw musi się rozwinąć dziedzic duchowych obietnic.
  2. Oby przyszło z Syjonu wybawienie Izraela! – Psalm 53:7).
  3. W tym wielkim dniu Pana nominalny Syjon wyda chłopca oraz następne dzieci (Wielkie Grono). Po urodzeniu tych dwóch klas nastąpi narodzenie narodu Żydowskiego.
  4. W ten sposób skompletowane zostanie grono duchowych dzieci Syjonu, a błogosławieństwo powróci do cielesnego Izraela.
  5. Duchowy Izrael nie zajął jeszcze miejsca cielesnego Izraela: jego nadzieje („lepsze obietnice”) są niebieskie, a nie ziemskie. Raduje się z tego, że cielesny Izrael odziedziczy główne ziemskie błogosławieństwa.
• Wybawiciel
  1. Duchowe nasienie.
  2. Duchowy Syn Syjonu oraz Jego Ciało, złożone ze zwycięzców.
  3. Mesjasz, Chrystus, Jezus, Głowa i Kościół, Jego Ciało.
  4. Pan i Jego wierni bracia.
  5. Chrystus i Jego Oblubienica.
  6. Pośrednik, Prorok, Kapłan, Król.
  7. Ten wielki Arcykapłan, sługa Przymierza – Jezus, Głowa, oraz Małe Stadko, Jego Ciało.
  8. Wybrani spośród Żydów i pogan.
  9. Chrystus jako Głowa i Kościół, Jego Ciało, będą tymi, którzy staną się Izraelitami.
  10. Psalm 85 dotyczy wybawienia Żydów przez Cyrusa z niewoli babilońskiej oraz wielkiego Mesjasza, który niedługo zezwoli starożytnemu ludowi Bożemu powrócić do Boskiej łaski.
  11. Doświadczenie, jakie nabyli Żydzi pod rządami Przymierza Zakonu, nauczyło ich, że nic, co mogliby samodzielnie osiągnąć, nie zdołałoby wyzwolić ich spod władzy grzechu i śmierci; dopiero Mesjasz może być ich wybawicielem.
  12. Izrael potrzebuje Mesjasza. Dzięki niech będą Bogu, że bliski jest czas wspominania na Izrael i błogosławienia go.
  13. Wszyscy Żydzi potępieni na śmierć pod rządami Przymierza Zakonu mogą być oswobodzeni, gdy wybrani - Ciało wielkiego Wybawiciela, Pośrednika i Kapłana - zostaną skompletowani.
  14. Chrystus, wielki Wybawiciel obiecany przez Mojżesza, oswobodzi wszystkich spod władzy zła, śmierci, bólu i chorób, od niewiedzy, zaślepienia, od wszelkiego wpływu Szatana.
  15. Izrael i cały świat czekają na ukształtowanie się tego wielkiego Wybawiciela, wielkiego pozaobrazowego Pośrednika, podobnego do Mojżesza.
  16. Wybawiciel, Chrystus, narodzony z Syjonu, rozpocznie dzieło błogosławienia „Jakuba” – cielesnego Izraela.
• I odwróci bezbożność
  1. Bezbożność zostanie najpierw odwrócona od Jakuba.
  2. Lecz nie wcześniej niż Bóg sam „odejmie” i „wymaże” ich grzechy.
  3. W chronionej i objętej błogosławieństwem dolinie opisanej przez Zachariasza 14:4, bezbożność zostanie odwrócona od Izraela; obejmą oni w dziedzictwo ziemię i obietnice dane Abrahamowi.
  4. Prawdziwy kapłan oraz ofiarowanie „lepszych ofiar” - zniesione zostały typy. Stopniowo Izrael rozpozna Tego, „którego przebodli” i uzna Go za Najwyższego Kapłana, który sam siebie ofiarował.
  5. Przepowiedziany przez proroków czas przywrócenia Ludu Bożego do łaski, będzie miał miejsce pod koniec siedmiu czasów.
• Od Jakuba
  1. Wspomnianego tu jako przedstawiciela cielesnego narodu Izraelskiego.
  2. Cielesny Izrael.
  3. Cielesny Izrael.
  4. Naturalne nasienie Abrahama.
  5. Mój lud.
  6. Duchowy Izrael nigdy nie jest nazywany Jakubem.
  7. Pod wodzą duchowego Izraela będą oni mieli wspaniałą możliwość przyjęcia Baranka Bożego, jedzenia, przyswajania sobie Jego ciała, jego ofiary, a w ten sposób ucieczki od więzów grzechu i śmierci.
  8. Duchowe nasienie będzie prowadzić dzieło błogosławienia wszystkich narodów ziemi za pośrednictwem naturalnego potomstwa Abrahama.
  9. W 1 Mojż. 28:15, Pan powiedział Jakubowi: przywiodę cię z powrotem do tej ziemi, wskazując na zgromadzenie Izraela do Ziemi Obiecanej, co było błogosławionym zapewnieniem, które obecnie zaczyna się wypełniać.